Büyük insanlık sekizinde işe gider
yirmisinde evlenir
kırkında ölür
büyük insanlık.
Okur Takip Önerileri
Yalnız yaşamak için geldik bu dünyaya
Başka hiçbir şey için değil
Ben buna dayanamam
Dayanamam dostlarım
Dayanamam gayri
Sabrım tükendi.
O bir kenar mahalle dilberi
Ben bir kenarmahalle şairi
En kötü mahpusluk, kafanın içine örülen duvardır.
Çömeldim bakıyorum toprağa
otlara bakıyorum, böceklere bakıyorum,
mavi mavi çiçek açmış onlara bakıyorum.
sen bahar toprağı gibisin sevgilim
sana bakıyorum.
Sırtüstü uzandım görüyorum gökyüzünü.
ağacın dallarını görüyorum,
uçan leylekleri görüyorum,
Sen bahar mevsimde gökyüzü gibisin sevgilim
seni görüyorum.
Gece kırda ateş yaktım ateşe dokunuyorum,
suya dokunuyorum,
kumaşa dokunuyorum,
gümüşe dokunuyorum,
sen yıldızların altında yakılan ateş gibisin sevgilim,
sana dokunuyorum.
İnsanların içindeyim seviyorum insanları.
Hareketi seviyorum.
Düşünceyi seviyorum.
Kavgamı seviyorum.
Sen bahar içinde bir insansın sevgilim,
seni seviyorum.
Sabahı çok seviyorum. Herkes uykudaykenki sabahı. Daha kimsenin eli sabaha değmemişken.
Önceleri çok korkuyormuş oyun yazmaktan. Tanıdıklarını ele vermekten korkuyormuş.
İnsan ruhunda meleklerin bilmediği daha nice sırlar yatar!
Yani hayat uzun bir oyun, her perdesinde oyuncular maske değiştirir, başka bir şahıs olurlar.