Kitap hakkında ne desem nasıl anlatsam bilemiyorum Cengiz Aytmatov, kalemi bir annenin ağzından toprağa, insana, insanlığa ve varoluşa sesleniyor. Sahi neydi bizi ayakta tutan sebepler?
İnsanlığın ihtiyacı olan toprak gani gani verilmişken neyin telaşı? Kimin savaşı?
Toprak da başlayan güzel aşk ve bu aşka hatta bütün insanlığa zarar veren korkunç savaş. Yetmezmiş gibi her gün bir parça sönen umut… Beklemek, kocanı, çocuğunu, yakınını.. Bence bu bekleyişler boşuna değil. Giden geri dönecek diye bir parça hissiyat kalmış, O yüzden insanoğlu hep gözü arkada beklemeyi seçiyor. Haklı da siz olsanız beklemez miydiniz? Okurken gözyaşlarıma hakim olamamıştım zamanında ve hala etkisinden çıkamadım