Şimdi dudaklarında hep o lakayt ve herşeyi bilen tebessüm vardı. Bir türlü anlayamadığı, bir türlü içine karışamadığı ve bunu zaten asla istemediği bu insanlarla arasında çelik bir duvar gibi yükselttiği bu tebessum, onun müracaat ettiği son çareydi. Kendini bu şehrin korkunç akıntısından, ancak, etrafında ördüğü bu soğuk duvarla kurtulacağını sanıyordu.
Sayfa 69Kitabı okudu
"Siz ne biçim insanlarsınız?.."
Bu sözlerde bir sualin bütün talepleri, anlayamamanın bütün isyanı toplanmış gibiydi.
Sayfa 69Kitabı okudu
"O gelmez artık!" dedi.
"Nereden biliyorsun?" dedim.
"Gidişinden belliydi!" dedi.
Sayfa 41Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Bir travma ya da acı karşısında hepimiz farklı şekilde davranırız. Bazı insanlar acısını dışa vururken, bazıları onu içinde yaşar. Yani acısını içine, derinlere bir yere atar ve orada demlenip büyümesine izin verir."
"Oğlum gürültülü bir tavernanın üst katındaki dairede, yatağında, tek başına üşüyorken, şehrin zenginlerini - milyonlarca kuş tüyünün altında sıcacık ve rahat olanları, gece yarısı pasta yiyenleri - düşünerek irkildim. Neyi var bu dünyanın böyle ? "