Korku ve dehşet içinde,
Issız yolda yürüyen biri gibi,
Bir kez ardına baktıktan sonra
Dönmez birdaha geri,
Bilir çünkü korkunç bir iblisin,
Bir adım berisinden geldiğini
.....Evet, belki düşüncelerimi kağıda dökebilirim, ama bu duyguları aktarmak için yetersiz bir yöntem. Oysa ben, beni anlayabilecek, bakışları bakışlarıma karşılık verebilecek birinin dostluğuna muhtacım.
~Hepimiz sınırlı sayıda ilkbahar, yaz ve sonbahar yaşayacağız da ondan.
~Bir gün, inanması zor olsa da, hepimiz nefes alıp vermez olacak, soğuyacak ve öleceğiz.
~Peki bu tebessümler nerede şimdi çocuklar? Umuda ne oldu?