queen. papirus
@CANSU1992
lisans
çorlu
Ankara
19 reader point
Joined on December 2020
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sadece henüz kendimi tanımadan, yarın ölmekten korkuyorum.
Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.
Leyla’nın evi Leyla’ya …
Reader Follow Recommendations
Bir süre sonra “itaat et rahat et”düsturunu benimsedik.Annemle yaşamanın en kolay yolu onun inancına göre yaşamaktı.
"Fakat fen hiç ilerlememiş Muazzez, seni geri getirmenin formülünü bulamadık ya, bırak Nobel ellerin olsun... "
Ayakkabı vurduğunda ayağının arkasında bir yara açılır, çorap giydiğinde o yara çoraba yapışır, çorabı çıkarttığında kabuk kopar ve tekrar kanar. İyileşmesi zaman alır. Ayakkabıyı çorapsız giyemezsin, çorapla giysen yine yapışır. Aile yaraları biraz böyledir. Yürümekten vazgeçemezsin ve attığın her adımda canını acıtmaya devam eder.
Olmayacak Şeylerin Hayalini Kurma Federasyonu olsa, başkanı ben olurdum.
Sayfa 48Kitabı okudu
Nabzım tabi ki yavaştı çünkü ben eskiden taştan yapılmıştım ama bunu söylemedim ..
Demir olsam çürürdüm, toprak oldum dayandım... Toprak, toprak, toprak oldum da dayandım.
Sana hiçbir zaman gül bahçesi vadetmedim ben. Hiçbir zaman kusursuz bir adalet vadetmedim... ve hiçbir zaman huzur ya da mutluluk da vadetmedim. Sana ancak bütün bunlarla savaşma özgürlüğüne kavuşmanda yardımcı olabilirim. Sana sunduğum tek gerçeklik savaşım. Ve sağlıklı olmak, gücünün yettiği kadarıyla, bu savaşımı kabul edip etmemekte özgür olmak demektir. Ben yalan şeyler vadetmedim hiç. Kusursuz, güllük gülistanlık bir dünya masalı koca bir yalandır.
“
Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü ,kör oldum .”
“Yokmuş gibi davranmak, gerçeklerden kaçmana yardım eder mi sanıyorsun kız çocuğu?”
Yiyorum, içiyorum, gezmeye çıkıyorum. Ama birden keyfim kaçıyor, bir boşluk duyuyorum...
İnsanların yarattığı normlar yüzünden, yaradanın yaratışına acımasızca saygısızlık yapıldığını düşünürdüm... Oysa ülkede herkes, yaratılanı yaradandan ötürü sevdiğini söylerken, sıra eşcinsellere gelince durum böyle olmazdı. Nasılsa ikiyüzlüydü bu "insan" denen varlık... Nasıl da acımasızdı. Sevgilerinin sınırı nereye kadardı acaba? Sadece kendilerine benzeyenlere yetecek kadar mı?
"Size bıçağı dokuz santim saplayanın altı santim geri çekmesi bir lütuf değildir.''