Aman Tanrım! Başıma gelen! Düşünsene! Vay Vay! Mr. Darcy! Kimin aklına gelirdi! Ama cidden sahi mi ? Ah! Biricik Lizzy'm benim! Ne kadar zengin ve güçlü olacaksın! Ne harçlığın, ne mücevherlerin, ne arabaların olacak! Jane'inkiler solda sıfır... hiç yani. Nasıl sevindim... nasıl mutlu oldum. Ne cazip bir adam!.. öyle yakışıklı!.. öyle uzun boylu!.. Ah biricik Lizzy'm benim! Lütfen benim adıma özür dile eskiden onu hiç sevmediğim için.
Sayfa 383
Çocukken bana neyin doğru olduğu öğretildi, ama huyumu düzeltmem öğretilmedi. İyi ilkeler edindim, ama onları gurur ve böbürlenme içinde takip etmeye bırakıldım.
Sayfa 373
Ama artık mektubu düşünmeyelim. Yazanın duyguları da, alanın duyguları da şimdi o zamankinden öyle farklılar ki onunla bağlantılı tüm sevimsiz olayların unutulması lazım. Biraz benim felsefemi öğrenmelisiniz. "Geçmişin sadece hatırlamaktan zevk aldığınız kadarını düşünün."
Sayfa 373
Reader Follow Recommendations
"Mr. Bingley'nin hareketinin herhangi bir kısmını plana bağlamak niyetinde değilim," dedi Elizabeth; " ama hata yapma ya da başkalarını mutsuz etme kastı olmadan da hata yapılabilir ve üzüntü verilebilir. Düşüncesizlik, başka insanların duygularına karşı dikkatsizlik, kararsızlık da aynı işi görür."
Sayfa 142
Dünyayı tanıdıkça hoşnutsuzluğum daha da artıyor; her geçen gün insan karakterinin tutarsızlığına ve akıllı,duygulu görünenlere bile güvenilmeyeceğine olan inancım güçleniyor.
Sayfa 141
Mr. Collins akıllı bir adam değildi; yaradılışındaki kusurlar eğitimden ya da çevreden fayda görmemişti..
Sayfa 74
Evet, gösteriş bir zaaftır gerçekten. Ama gurur.. gerçek bir akıl üstünlüğü varsa gurur her zaman emin ellerde olacaktır.
Sayfa 60
Aklı ermeyen insanlarda, sevgiye, öyküdeki balıkçının ava yaklaştığı gibi yaklaşma eğilimi vardır: "Ah, büyük bir tane yakaladığımı umarım, beni gelecekte uzun bir süre besleyecek, beni heyecanlandıracak, hayatımı kolaylaştıracak bir tane, eve döndüğümde diğer bütün avcılara övünebileceğim bir tane..."
Sayfa 157
Jung,insani iştahın bir ölçüde denetime alınması gerektiğini söylüyordu. Yoksa,sizin de göreceğiniz gibi, insan, yoldaki her kemik parçası için, bir kütüğün üstündeki her pasta dilimi için duracaktır.
Bahçe, bir meditasyon uygulamasıdır, bir şey için ölüm vaktinin ne zaman geldiğini görmeyi öğretir. Bahçede, hem meyve verme hem de kuruyup ölme zamanının gelişi görülebilir. Bahçede büyük vahşi Doğa'nın nefes alıp verişlerine karşı değil,onlarla birlikte hareket edilir.
İyi olmanın şirin olmanın,nazik olmanın,hayatın şakımasını sağlamayacağını keşfetmek.
Böylece, kadınlar, gerektiğinde, hapishane duvarlarına mavi gökyüzünün resmini çizebilirler. Çileler yanarsa, daha fazlasını eğirirler. Ekinler tahrip olursa, hemen daha fazlasını ekerler. Hiçbir şeyin bulunmadığı yerlere kapılar çizer, bu kapıları açar, oradan yeni yollara ve yeni hayatlara geçerler. Vahşi doğa sebat edip hüküm sürdüğü için, kadınlar da sebat edip hüküm sürerler.
Ördek yavrusu ölümün eşiğinden dönmüştür. Yalnız, üşümüş, donmuş, sıkıntılı, kovalanmış, ateş edilmiş, umudunu kesmiş, besinsiz, yoldan çıkarak sınırların dışına atılmış, hayatın ve ölümün kenarında daha sonra ne olacağını bilemez halde bulmuştur kendini. Ve şimdi öykünün en önemli kısmı gelmektedir: İlkbahar yaklaşır, yeni hayat hızlanır, yeni bir fırsat, yeni bir deneme mümkün olur. Yaratıcı hayatınız için, yalnızlığınız için, olma ve yapma zamanınız için, asıl hayatınız için en önemli şey devam etmek, direnmektir; devam etmek, çünkü vahşi doğanın vaadi şudur: Kıştan sonra, her zaman ilkbahar gelir.
Sayfa 212
Dünyada hala çok fazla kölelik vardır. Kimi zaman böyle adlandırılmaz, ama bir kişi "terk etmek"te özgür olmadığında, "kaçarsa" cezalandırılacak olduğunda, bu köleliktir. Birinin her aklına estiğinde insanlar "kapı dışına konuyorsa", bu da kölelik durumunu gösterir.