Zehra Coşar

Zehra Coşar
@CZehraC
" Ve denize bir dakika durup bakmaya vakitleri olmadığını söyleyen bu insanlar ne zevksiz mahluklardı." ~Sait Faik Abasıyanık
·
Not rated
Öncelikle özellikle değinmek istediğim bir konu var. Bu durumu benim gibi başka birçok insanın da yaşadığını tahmin edebiliyorum. Bir kitabı alır ve okurum ve eğer ilgimi çeken bir konuya sahipse - ki zaten böyle bir durum söz konusu değilse genelde o kitabı okumaya elim gitmez - etkileyici bir olay örgüsüne sahipse ve benim için en önemlisi her şey birbiriyle iyi bir şekilde harmanlanmışsa kitabı bitirdiğimde inanılmaz bir doyuma ulaşıyorum. O anda kitap için öyle derinden öyle içten duygular besliyorum ki benim için öncesinden çok daha kıymetli bir halde geliyor. Ama kısa bir süre geçtikten sonra bir kaç gün önceki düşüncelerim çoğunlukla değişmeye başlıyor. Daha doğrusu daha önceki düşüncelerimin kendimi kaptırmamın bir sonucu olduğunu farkediyorum. Tamamen büyük düşünce farkları olmuyor - bazı kitaplar hariç - ama yine de bariz ve değişimler söz konusu oluyor. Durumumu izah ettiğimi düşünerek sadede geleceğim. Bazen öyle kitaplarla karşılaşıyorum ki günler aylar hatta yıllar geçse bile o ilk okumamda hissettiğim duygular, aklımda uçuşan fikirlerin bulunduğunu biliyorum. Hatta daha fazlasının olduğunu söyleyebilirim. Zaman geçtikçe üstünde biraz daha duruyor ve düşünüyorum okuduklarımın ve ilk okumamda hissetmediğim duygular o an aklımda uyanmayan fikirler uyanıveriyor. Eğer bir kitap bunu yapabiliyorsa benim için gerçekten çok değerli bir eserdir ve çok büyük bir başarıdır. Jane Eyre... işte benim için böyle bir eser, bir başyapıt.
Jane Eyre
Jane EyreCharlotte Brontë · Can Yayınları · 202031.7k okunma