Çağla
@Caglagmsc
İç Mimar
Yüksek Lisans
88 reader point
Joined on January 2019
Şu anda okuduğu kitap
Bir gün üzüntün geçince (çünkü zamanla geçmeyecek üzüntü yoktur) beni tanımış olduğuna sevineceksin.
Sayfa 99
Ben gülüyorum diye geceleri gökyüzüne baktığında sana bütün yıldızlar gülüyormuş gibi gelecek. Gülmeyi bilen yıldızların olacak senin.
Sayfa 99
Bir yıldızda yaşayan çiçeği seversen geceleri gökyüzüne bakmak güzel gelir. Bütün yıldızlar çiçeğe durur.
Sayfa 98
Reader Follow Recommendations
Gözler kördür. İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman gerçeği görebilir...
Sayfa 93
Sizin Dünya'da insanlar bir bahçede beş bin gül yetiştiriyorlar; yine de aradıklarını bulamıyorlar.
Sayfa 92
İnsan susuzluktan ölecek olsa bile bir dostu olması içini serinletiyor.
Sayfa 88
İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman doğruyu görebilir. Gerçeğin mayası gözle görülmez.
Sayfa 84
Güzelsiniz ama boşsunuz, kimse sizin için canını vermez. Buradan geçen herhangi bir yolcu benim gülümün size benzediğini sansa bile o tek başına topunuzdan önemlidir. Çünkü üstünü fanusla örttüğüm odur, rüzgardan koruduğum odur, kelebek olsunlar diye bıraktığımız birkaç tanenin dışında bütün tırtılları uğrunda öldürdüğüm odur. Yakınmasına, böbürlenmesine hatta susmasına kulak verdiğim odur. Çünkü benim gülümdür o.
Sayfa 84
Bir daha bak güllere, seninkinin eşsiz olduğunu anlayacaksın.
Sayfa 82
Sözgelimi öğleden sonra saat dörtte gelecek olsan ben saat üçte mutlu olmaya başlarım. Her geçen dakika mutluluğum artar. Saat dört dedi mi meraktan yerimde duramaz olurum. Mutluluğumun armağanını veririm sana.
Sayfa 80
Beni bir evcilleştirirsen hayatım günlük güneşlik oluverir. Öteki ayak seslerinden apayrı bir ayak sesi tanırım. O sesler korkuyla kavuğuma kaçırtır beni, seninkiyse tatlı bir ezgi gibi yeraltından çağıracaktır.
Sayfa 79
Sözgelimi sen benim için şimdi yüz binlerce oğlan çocuğundan birisin. Ne senin bana bir gereksinmen var ne de benim sana. Ben de senin için yüz binlerce tilkiden biriyim. Ama beni evcilleştirirsen birbirimize gereksinme duyarız. Sen benim için dünyada bir tane olursun, ben de senin için.
Biraz biraz anlıyorum, dedi Küçük Prens, bir çiçek var... Galiba beni evcilleştirdi.
Sayfa 79
Çiçeği evrende bir eşi daha bulunmadığını söylemişti. Oysa işte bir tek bahçede bile ona tıpatıp benzeyen beş bin çiçek vardı!
Görse ne kızardı, dedi kendi kendine. Kim bilir nasıl öksürür kendine gülünmesin diye ölüyormuş gibi yapardı. Ben de ölmemesi için seve seve ona bakıyormuşum gibi yapardım. Çünkü aşağıdan almazsam gerçekten ölmeye kalkardı.
Sayfa 76
Dünya
Ne tuhaf bir gezegen! diye düşündü Küçük Prens. Her yer kuru, her yer sivri, her yer sert ve acımasız. İnsanlarda da düş kurabilme gücü hiç yokmuş. Ne söylerseniz onu tekrarlıyorlar. Benim gezegenimde bir çiçeğim vardı, söze ilk o başlardı...
Sayfa 74
İpek bir atkım olsaydı, dedi, boynuma dolar nereye gitsem yanımda götürebilirdim. Bir çiçeğim olsaydı koparır yakama takabilirdim. Ama sen gökteki yıldızları koparamazsın ki.
Sayfa 57