Işığı aramaktan başka bir şey yapmayan, sorumluluklarından kaçan insan iç aydınlığına asla kavuşamaz. Güneşe sürekli bakan bir kimse sonunda kör olur..
Toplumların da insanlar gibi hastalık dönemleri vardır ve bu hastalığın ilk semptomu müzikteki bozulmadır. Dikkat edilmezse hastalık inanılmaz bir hızla yayılır.
Okullardaki tek boyutlu insan yetiştirme programı, hayatı anlamayan, değişik disiplinleri kavramadan vida gibi hep aynı noktada dönüp duran bireyler yaratıyor.
Sizi bilmem ama ben dünyada en çok cehaletten korkarım. Cehalet kendi bildiğinin dışında bilgi ve düzey olduğunu fark etmeyen bir kör karanlıktır. Zehirli tutkular ve fanatik öfkeler üretir. En kötü yanı da cahilin,cahil olduğunu bilmemesidir.