144 syf.
·
Not rated
“Kendimden başka hiçkimse düşlerimden sorumlu değildir. Ben kendimin en büyük düşmanı, felaketli kaderimin nedeniyim. Çok şey istedim… Yayı çok fazla gerdim ve kendi iyi şansıma çok fazla güvendim.”
Reader Follow Recommendations
Siyasi ve askeri durum ne olursa olsun mücadele ruhunda değişen bir şey yok.
Napolyon’a, düşmanın bire dört-beş sayısal üstünlüğü sahip olduğu hatırlatıldığı zaman, hiç umursamadan yanıt verir: “Elli bin askerim var. Beni de katın, ortaya çıkan rakam yüz elli bindir.”
O bir başarı adamıydı ve yenilgiyi kabul edemezdi.
“Mucizeler sadece Napolyon’un olduğu yerde oluyor ve o her yerde olamaz.”
Napolyon’un başarıları, hırsları, planları aşırıydı; onlar devasa bir zekanın isteklerini karşılayan bir arzunun sonuçlarıydı.
Napolyon; Çar, Boğaziçi’ni istediği zaman kabul etmez ve “İstanbul? Bu dünya hakimiyeti demektir!” diyerek reddeder.
“Muhabereleri kaybedebilirim. Fakat hiç kimse aşırı güven ve tembellik yüzünden dakika yitirdiğimi asla görmeyecek.
“İnsan muhabere alanlarında çok hızlı olgunlaşır ve benim geldiğim yer orasıdır.”
“Zor zamanlarda pratik bir adam dünyayı olduğu gibi kabul eder.”