Kitap yorumundan ziyade kendi iç dünyama bir bakış.
Kitabı okudukça içimde kabuk tutmuş yaralar kanamaya başladı...Hem kendi çocukluk yıllarımda yaşayamadıklarım ya da yanlış yaşatıldıklarım hem de oğlumun yetişmesinde benim yetersizliğim yüzüme yüzüme vurdu. Kendim ne yazık ki kitabın bahsettiği demokratik olmayan, ailede kararların güçlü kişi tarafından alındığı, ailenin istek ve beklentilerinin dayatıldığı, bugün bakınca içinde yetişmek istemeyeceğim, başka türlü olmasını dileyeceğim bir ailede büyüdüğümü bir kez daha gördüm. Çocuğuma ise yetmediğimi gördüm. Lakin kendi yetiştiriliş tarzımdan farklı olarak ben çabalayan bir babayım ve öğrendiklerimle, iyi niyetim ve sevgimle daha fazlasını yapmak için çaba göstereceğim. Kitabı okuduktan sonra:
-oğlumla yeterince sohbet etmediğimi anladım.
-Ona arkadaş değil baba olma konusunda daha bilinçli hareket etmem gerektiği fikri derinleşti
-Sorumluluk almasına daha fazla müsaade etmem gerektiğini anladım
-Aile toplantıları fikrini tüm süreçleriyle uygulamamın bize katkı sağlayacağını düşünüyorum.
Bu güzel kitabı bizlere sunan güzel insan rahmetli Doğan Cüceloğlu'na sonsuz saygıyla.