Derenin eğimli kenarına geldi. Daha önce hiç su görmemişti. SUYUN ÜZERİ AYAK BASILACAK KADAR SAĞLAM GÖRÜNÜYORDU. Yüzey düzdü. Cesaretle adımını bastı ve korku dolu çığlıklarla birlikte dibe , bilinmeyenin kucağına çöktü. Soğuktu. Soluğu kesilince hızlı hızlı nefes almaya çalıştı. Bu kez her zamanki gibi hava değil su dolu ciğerlerine. Hissettiği boğulma duygusu, ölümün kavrayışı gibiydi. Ölüm ne demektir, gösterdi yavruya. Bilincinde ölüme dair bir bilgi yoktu ama Vahşi Hayatın bütün hayvanları gibi ölüm içgüdüsüne sahipti. Ona göre canını en çok yakan şeydi bu. Bilinmeyenin özü, onun bütün korku ve dehşetlerinin toplamıydı; başına gelebilecek en düşünülmeyecek şey, felaketlerin en büyüğü, hakkında hiçbir şey bilmediği ve sayesinde her şeyden korktuğuydu.
