Canan OZBEY
@Cananlina
İstanbul
istanbul, 14 Mart
38 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Her şey gerçek." Dudaklarını boynuma bastırdı. "Öyle olmasa bile, gerçek hale getirmenin bir yolunu bulurum." Öpücükleri boynumdan dudaklarıma doğru ateșten bir yol çizdi. "Senin için yapmayacağım hiçbir șey yok, Stella."
Stella başını omzuma yaslayıp manzaraya hayran hayran baktı.
"Buraya așığım."
...
Batan güneş adaya göz kamaştırıcı bir ışıltı katıyor olsa da manzaraya dönmeye zahmet etmedim. Gözlerim hâlâ Stella'nın üzerindeydi.
"Ben de."
ChristianKitabı okudu
"Söyle bakalım, Harper. Hayalinde nereye
gitmek var?"
"Hiçbir yere. Benim hayalim seni şımartmak."
Okur Takip Önerileri
"Bugün iyi bir ruh halindeyim, bu yüzden elini kesmeyeceğim." Seansı bir saat daha uzatabilirdim ama bu aksam Stella'yla taco yapacaktık ve eve dönerken malzeme almam gerekiyordu.
ChristianKitabı okudu
Çıkma teklifi lütfen geri gelebilir mi
"Christian Harper, şu anda bana çıkma mı teklif ediyorsun?"
"Evet!"
"Başka bir adama dokunursan onu öldürürüm. Başka bir adamın sana dokunmasına izin verirsen onu öldürürüm. Sana dokunamayacağımı söylersen..." Sesini alçaltırken ensemdeki tutuşunu daha da sıkılaştırdı "Lanet olsun ki, o zaman ben ölürüm."
"Ben kıskanç bir adam değilim, Stella. Sahip olduklar şeyler ya da birlikte oldukları kişiler konusunda hiç kimseye imrenmem.." Parmaklarım bileğinde
gezindi.
"Ama senin tebessüm ettiğin herkesi kıskanıyorum." Parmaklarına dokundum. "Duymadığım her kahkahanın..." elimi dizine götürüp uyluğuna doğru yavaş yavaş yukarı kaydırdım. "Tenine
değen her esintiyi ve dudaklarından dökülen her sesi kıskanıyorum.Bu.Beni.Delirtiyor."
Ona dokunmak beni öldürüyor, sonra yeniden hayata döndürüyordu
ChristianKitabı okudu
Bu adamın gözlerine bakmak, ölümsüzlük bahşeden bir kuyuya bakmak gibiydi.Parıldıyor, beni karanlık derinliklerine atlamam için çağırıyor ve içimdeki, bir daha asla dışarı çıkamayacağıma dair korkuyu yok ediyordu.
MilaKitabı okudu
"Ölürsem mezarıma ziyaret eder misin?" diye sordum.
Gözleri koyulaștı. "Sen mezara girmeden ben de ölürdüm, malyshka."
"Biyosinozun ne oldugunu bilmiyorum," dedim yumuşak bir sesle.
"Kaçırdığın bir şey yok."
"Seninle entelektüel açıdan aydınlatıcı konuşmalar yapamam."
"İçeride acayip sıkılmıştım."
Kendimi kurtarmak için son bir çaba sarfettim.
"Seni daha mutlu edebilecek bir sürü kadın var, Christian"
"Tek istediğim sensin."
Her zaman bardağı çevirip dudaklarımın değmediği bir yerden içerdi. Ama bu gece , tam da pembe rujumun iz bıraktığı yerden içti.
“Bir sözden daha fazlası, kızıl. Bir yemin.”
“Sen, beni sonsuza kadar mutlu edebilecek tek şeysin.”
Devamlı nezaket bekleyen ve kendini dizginlemeyi öven bir dünyada, sonunda içindeki her şeyi serbest bırakmaktan; engel tanımamaktan daha özgürleştirici bir şey yoktu.