"...Esasen, hepimiz karanlık bir odada ışığa açılan kapıyı el yordamıyla arayan küçük çocuklar gibiyiz. Birbirimizi yaralamadan Işığı bulmanın en kolay yolu elele tutuşmaktır."
Ve birisinden gelecek herhangi bir sözcük, bir bakış beni kurtarana kadar beklemek, direnmek şeklindeki bu anlamsizca cilginligimla kendime ne kadar eziyet edersem bu eziyetten bir o kadar da haz alıyordum.