Asla kızma!
Başarmak ve kazanmak istiyorsan 'doktor' gibi ol.
Hastanın hastalığı arttıkça senin, doktorluk çaban da artsın. Gerginliğini içine göm; ama mizacını değiştirme
Vaktimi kaygılarla, pişmanlıklarla harcıyorum, bir karanlığın ortasındayım; bu karanlık beni kendine esir edip bir kayaya zinciliyor ve yırtıcı kuşlara yem oluyorum."
Gözlerini kapadı. Yalnızlığını, terkedilmişliğini unutmak için o günkü olayları özellikle de tekrar görüp yaşamaktan mutlu olacak olayları hatırlamaya çalıştı...
Ötekiler, normal olanlar, oldukları ile yetinenler ayağa kalkıp ufku gözleyecek kadar zekası ve yüreği olmayanlar, hayatın bir anlamı olmadığını fark edemeden günlerin tantanasına kendini kaptıran sefillerdi.
Yalnız kalan Ivan ilyiç ağrısı dayanılmaz olmasına karşın ağrıdan değil, duyduğu iç sıkıntısından inledi. Hep aynı şey... Günler, geceler hep aynı... ah bir an önce bitse! Ne bir an önce bitsin? Ölüm, karanlık. Yok yok her şeyi ölümden daha iyidir!