Anca yetiştim bu çağın penceresiz evlerine
bir de şöyle sandım taşarsa yatağından bir nehir,
Belki denize dönebilir, belki inanabilirsiniz siz bu yalana
Kendimden çıktım da geldim.
Solgun ve kıpırdamayan yüzlerden geçtik hep birlikte,
On üç kül tablası doldurduk
Anca yetiştim bu çağın onulmaz boşluğuna.
Sayfa 11 - Lakuna