Cem Tolga Çelik
@CemTolga
312 syf.
8/10 puan verdi
·
Read in 6 days
Reader Follow Recommendations
Öfkeye Gebe Hera
Tanrıça Hera kimseyle sevişmeden
Yalnız öfkeden ve hıncından kocasına
Ünlü Hephaistos'u doğurdu kendi kendine.
Sayfa 40Kitabı okudu
Typhon’un Eriyişi ya da Rüzgarın Volkana Dönüşümü
Devasa bir alevle yanıyordu koca toprak
Aklı durduran dumanlar salarak,
Eriyordu toprak nasıl erirse kalay
Kızdırılan delikli potanın dibinde,
Nasıl erirse en zor eriyen demir
Bir dağ koyağında ateşle kemirilince,
Düşünce tanrısal ocağına Hephaistos' un,
öyle eriyordu toprak ateş alev içinde.
Sayfa 37Kitabı okudu
Atlas’ın yanında Gece ile Gündüzün Konağı
Orada buluşup selamlaşır Gece'yle Gündüz
Tunçtan büyük eşiğe ayak basarken.
Biri konağa girerken öteki çıkar
İkisi aynı anda içeride olmaz hiç,
Hep biri dışarıda, yeryüzünde
Öteki içeride, çıkmayı beklemektedir.
Biri ellerinde götürür ışığı
İnsanları sayısız gözlerine,
Oteki uykuyu tasir kollarinda,
Ölüm'ün kardesi Uyku'yu,
Sisli karanliğa bürünmüş belalı Gece.
Sayfa 32Kitabı okudu
Anlamı özgür bırakmak
Her şeye, bir anlam beklentisi olmadan, anlamsızlıktan başlamak gerekiyordu; böylelikle ‘girişilen eylemi (o eylem esnasında) anlamlandırma özgürlüğünü’ de yaşayabilirdiniz. Tam da bu yüzden, kesinlikle ve asla anlamlı olduğu gerekçesiyle bir eyleme girişmemişti. Anlamlı olduğu inancıyla bir eyleme girişen kişiler başarısız olur, umutlarını kaybeder, anlamsızlıkla yüzleşmek zorunda kalırlardı. Bunlar duygusal kimselerdi. Hayata değer veren, bundan dolayı çok şey kaçırıp hayıflanan kişiler.
Sayfa 167Kitabı okudu
