Yaşamım boyunca ruhumu derin uykudan uyandırıp beni hislere sürükleyen nadir kimselerden biri olan Tezer Özlü damarlarımda her defasında ilaç ve zehir karışımı bir madde olarak dolaşmaya devam ediyor.
İçimde erdemli bir boşluk yaratıp bana daha derin bir yaşam olanağı tanıyor.
Tezer Özlü bu metninde adı üzerine kurulduğu gibi çocukluğunu çocukluğunun geçtiği Fatih’i Beyoğlu’nu ilk hislerini ilk münasebetlerini daha sonralarda sorgulamalarla ve ruh hastaneleriyle süslediği gençliğini ve soğuk geceleri o soğuk gecelerde çinkolara vuran yağmur tanelerini arayışına eklemlediği evlilikleri asla vazgeçemediği gitmelerini anlatıyor.
Yaşamın ölüme sıkı kopçalarla bağlandığı, yaşamın dört duvar arasından çıkıp sokaklarda dolaştığını, tatlığın anlarda olduğunu belirtiyor.
Edebiyatın hiçbir kalıba sığmayan kadını Tezer Özlü’ye saygılarla…
