Cem Polat
@Cempolatt
Öğretmen
Marmara üniversitesi Tarih öğretmenliği
İstanbul
İstanbul, 3 March
9 reader point
Joined on April 2020
Herkes yabancıdır İstanbul'da,bu yüzden de herkes yalnız.
Her erkeğin ölümü babasının ölümüyle başlar.
Niceleri geldi neler istediler
Sonunda dünyayı bırakıp gittiler
Sen; hiç gitmeyecek gibisin değil mi?
O gidenler de hep senin gibiydiler
Reader Follow Recommendations
Yaşamın yalanları,romandakinden çok daha fazla.Cok daha gerçek.
Herkes kendine bir efendi seçiyor.Kendisi,yalnız kendisi olmaktan korkuyor.
Kendi hayatını yaşayamayan, başkalarınınkini de öldürür.
Neden geçmişin tutsaklıgından kurtaramıyoruz kendimizi?
"İNTİHAR ETMEYECEKSEK İÇELİM BARİ!"
Düşle gerçek hiçbir zaman birbirleriyle uyuşmaz.
İnsanlar birbirlerinin hayatını yıllarca işgal ettiklerinde, orada neredeyse kök saldıklarında bile, selamsız sabahsız, hiçbir açıklama yapmadan çıkıp gidebiliyorlar.
Ölüm gelecek ve bana senin gözlerinle bakacak.
Bu, bitirmeye benzeyecek bir günahı,
aynada yeniden beliren bir ölü yüzü
görmeye benzeyecek,
dinlemeye benzeyecek suskun bir dudağı
Çok zavallı olmamak için çok mutlu görünmeye çabalayan yüzüm
Dilencilerle sokak göstericileri düşmüşlerin aristokrasisi, seçkinleridir.
gülüşü bir yabancının
çalmıştır senden sevdiğini,
içinde biriken zehir
sadece kendini öldürecektir.
bir anı bile kalmamıştır
geceler boyu sevişmelerden
binlerce yıl uzaklardadır
binlerce kez dokunduğun ten.
Geceler boyu bir tek şey boyuyorum. Garip bir tutsaklığın, ilk kez yüzyüze gelinen türden bir yalnızlığın resmini boyuyorum.
Hüzün duyulması gereken her şeyden hiç hüzün duymamak altından kalkılması en ağır hüznü yığıyor üstüme.
biraz deprem sonrası
biraz şehir hülyası
bir kalp yangınından geriye kalan
siyah gözlerine beni de götür
özgürlüğe giden tutsaklar gibi
siyah gözlerine beni de götür.
yaşam belki, iki sevişme arası rehavetinde yakılan bir sigaradır
Ansızın bir uyku alıp götürecek beni
Acının çığlığından boşalacağım
''Sigara küllüğünü tepeleme dolduran izmaritlere ve kara başlarını umutsuzca bükmüş yanık kibritlere bakarken kederli düşüncelerin kim bilir nereye gittiğinde seni severdim; severdim seni her zaman yürüdüğümüz sokaklarda, bir an, sanki güneş o sabah batıdan doğmuş gibi yepyeni bir ışık ve yepyeni bir köşeyle karşılaştığımızda, sokakları değil, seni severdim...''
"Sloganların mide bulandırıcı çağı. "
''Ölümden çok yaşamdı sınırsız olan.''
