İnsan ruhu, içinden aniden bir palyaçonun fırlayacağı ve bize nanik yapıp dil çıkaracağı kapalı bir kutu gibidir, fakat bazı durumlarda bu palyaço bizi kutunun kenarından süzmekle yetinir, ve olur da dürüst ve adil davranmadığımızı görürse, başını beğeniyle sallar ve ümitsiz bir vaka olmadığımıza karar vererek gözden kaybolur.