Ceyda

"Hayat, zehirli sarmaşıklarında merhamet ve sevgi yetiştiren bir ağaçtı. Sarmaşığın dallarında nefret ve kin yer alıyordu; merhamet ve sevgi tomurcuklarını verdiği zaman, nefret ve kin dallarında kuruyup yere düşerdi. Toprak ise gerçekliğin ta kendisiydi ve düşen dalı içine alır, tekrar büyütüp yetiştirirdi. Merhamet ve sevginin olduğu yerde nefret ve kin olmak zorundaydı fakat nefret ve kinin olduğu yerde merhamet ve sevgi her zaman yer alamazdı."
Reklam
"Çocuklar: geleceğin anneleri ve babaları, doğru yetiştirmezsek bizim en büyük günahımız."
Sayfa 644Kitabı okudu
"Aile, açık bir yaradan akan sevgidir. Kan hiçbir zaman akmaz, sevgi ise oluk oluk açık yaradan akarken, küçük çocuklar avuçiçlerini açarak sevgiyi kadar çizgilerine doldurur ve gülümserler. Kader çizgilerini yıkayan sevgi, ailenin damarlarından gelir. Bazı çocukların ise kader çizgileri sevgiyle dolmaz; açık yaradan kimsesizlik akar ve o çocuklar, avuçiçlerini bir daha asla açmazlar. Kader çizgilerini kimsesizlikle yıkamış çocukları, avuçiçlerini açmadığı için suçlayamazdınız. Kader çizgilerini sevgi ile yıkamış çocukları, sürekli avuçiçlerini açarak sevgi dilendikleri için de suçlayamazdınız. Çocukların kader çizgilerini değiştiremezdiniz, açık olan yarayı kapatamazdınız; aileyi ise yok edemezdiniz."
Sayfa 623Kitabı okudu

Reader Follow Recommendations

See All
"Her şeyin bir sebebi olur, sebepler canını yaktığı zaman bile huzuru hissedersin çünkü aslında gerçekleri görürsün."
Sayfa 593Kitabı okudu
"Somut bir ölüm, kalbin duran ninnilerine gebe iken soyut bir ölüm, atan kalbin her seferinde acı içinde inlemesiydi. Her atışta başka bir can yok oluyor, her ninni de ölüm avuçların içine kazınıyordu. Hangisi daha kötüydü? Gerçek bir ölüm mü, öldürmek zorunda bırakan bir yaşam mı?"
Sayfa 546Kitabı okudu
Reklam
Reklam
635 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.