Çağdaş Kocabıyık
Çağdaş Kocabıyık
@Chaghdashko
132 reader point
Joined on February 2020
Okuma Hedefleri
Baştan başa insancıl bir Hristiyanlık anlatısıyla örülü, gizem ve korku öğelerinin öyküyü sürüklediği ve aynı zamanda belki de edebiyat tarihindeki en sağlam ve hayranlık uyandırıcı karakterlerden birini, Jane Eyre'i bize tanıtmış olan harika bir roman.
Evet, evet tesadüf öğeleri günümüz anlayışımıza göre dalga geçilecek kadar yapay. Zaten
Biraz karışık anlatmak zorunda kalacağım ama bunun suçunu romanın esas karakterinin son derece girift yapısına atıp izninizle kaçacağım.
Bu baskının sonundaki yorum bölümünde yorumun yazarı zamanında bu kitabın aşk ve gotik roman olarak kalıplara sokulduğunu ve romana tepeden bakıldığını belirtmiş. Şimdi aşk teması ya da bir tür olarak gotik
Soyle bir ya da iki gun eglenip kafa dagitmak istiyorsaniz okuyabileceginiz cok matrak bir roman.
Tabi sunu hatirlamakta fayda var: Sut Kardesler bu romanin filmi degildir, sadece Turk kulturundeki Gulyabani'yi Huseyin Rahmi Gurpinar'in ele alis seklinden esinlenerek filme dahil etmistir.
Diger bir nokta da eserin basinda yer alan bir okur mektubu ile Gurpinar'in bu mektuba cevabidir. Bu mektuplasmanin gercekligi konusunda baska bir kaynak bulamadim. Dusuncem, mektuplasmanin da kurgunun bir parcasi oldugu yonundedir. Cunku yazdigi cevap mektubundaki uslup bu mektubun bir hanimnineye cevap olmaktan ziyade okura acik bir mektup gibi degerlendirilmesine daha musaittir.
Gurpinar en korkulu sahnelerde dahi konusmalarin insan konusmalarina, kavgalarin insan kavgalarina benzedigini Muhsine'nin agzindan surekli tekrarlar. Bu sahneleri okurken bastaki mektupta belirtildigi gibi her seyin 20. yy'a uygun bir sona baglanacagini biliriz. Fakat bu bilgi romanin komedi unsurundan bir sey eksiltmez.
Kanimca romanin kilit kisisi olan Hasan komediden en uzak ve yavan karakterdir. Ayrica bu karakterin gercekciligi de tartisilir. Diger tum karakterler romanda cok iyi yerlesmisken Hasan bana gore biraz siritmaktadir. Bu tip, yerel bir karakterden ziyade cinayet cozen bir Agatha Christie dedektifini andirmaktadir. Fakat Agatha Christie'nin kahramanlari kendi kulturleri icinde ve o romanlarda tatmin edicidir; bizim romanimiza koydugunuz an yapay durur.
Bu Hasan karakteri disinda kadinlarin islenisi muazzamdir. Bu karakterlerin safdilligi, kendilerine saglanan oyun alanlari icinde her seyi idare etme cabalari okunmaya degerdir.
"Turk Gotigi" diye bir tur ortaya koyacak olsak bu roman harika bir ornek olurdu.
Reader Follow Recommendations
Kitabın ilk yarısı Bullet Journal (bujo) yönteminden bahsederken kalan yarısı daha çok çeşitli kişisel gelişim yazılarından oluşuyor. Bu kısımdaki konular bujo'nun kapsamını aşıyor (örn. bir problem nasıl adım adım çözülür? gibi...) fakat Ryder Carroll bu konuları bujo'da nasıl hayata geçiririz kısmını etkili bir şekilde ele almış.
Aslında kitap daha da etkili olabilirmiş ama işte o çeviri... Gözlerim kanadı!
Flannery O’Connor’ın öyle bir tarzı var ki, sizi kapalı alanlara kıstırıp boğmuyor fakat tam tersine açık, uçsuz bucaksız ve engin alanların ortasında tek başınıza ve tüm tehlikelere açık halde bırakıp adeta Afrika savanalarının ortasında tek başına kalan atalarımızın yaşadığı tedirginliği hissettiriyor.
Böyle bir ortamda kapınıza gelen bir çocuk dahi büyük bir kaygı sebebi. Öykünün içindekiler bu kaygıyı hissetmiyorlar fakat biz okuyucular olarak bunu daha en başında hissediyor ve kaçınılmaz kötü sonu, tam olarak bunun nasıl cereyan deceğini bilmesek de bekliyoruz. Bu adeta kaderden kaçamayış, bu toprakların laneti gibi bir durum.
O’Connor belki de bu kaderin bu topraklardaki inanılmaz cehaletin, dinsel yobazlığın, yabancı düşmanlığının ve ırkçılığın bir sonucu olduğunu, her zaman “benim” diyen insanların karşı karşıya kaldığı ilahi bir ceza olduğunu düşünüyordur.
