Sabah kalktım yürüyorum yine yollarda. Sanki bin kere ölmüşüm ve bininci kez diriliyor gibiyim.
Sayfa sayfa yazıyorduk hayat kitabını. Ayaklarımız ise bir kalem olmuştu adeta.
Kaç farklı desende kaldırıma basmıştı bu ayaklar, kaç farklı şekilde yaprakları olan ağaçları görmüştü bu gözler yürürken?
Bilmiyorum, sadece yürüyorum.
Arada benliğimi kaybettiğimi hissediyorum.
Bedenimle değilde ruhumla yürüyorum bazen.
Bilmiyorum, sadece yürüyorum.