ADEN
@Cicer
"biz bu memlekette garibiz, kimsesiziz, yalnızız, yabancıyız."
Tam teşekkülü öğrenci
Diyarbakır
51 reader point
Joined on August 2019
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Ev dinya ji min re kêm, ez ji vê dinyê re zêde me.
Insanlar arasindaki eşitsizlik, adaletsizlik
sürüp gidiyor, savaşlar çıkıyordu . Yeryüzündeki can yaşamı tehdit eden nükleer bombalar üretiliyordu ama bütün bu sorunlar tarikat müritlerini hiç ilgilendirmiyordu. Onlar bütün zamanların kadın, erkeğin nasil giyineceği, hangi duaların hangi saatte okuyacagini, ne yiyip nelerin yenilemeyeceğini yöneticilere nasıl itaat edilecegini öğrenmekle getiriyorlardı. Bir kadinin giyimi, onun yasamindan daha önemliydi . Sokakta türban takmayan kadın avına çıkan müritler, erkekler tarafindan dövülen, öldürülen, asgari ücretin altinda bir
ücretle köle gibi çalıştırılan kadınlar hiç ilgilendirmiyordu onları.
Reader Follow Recommendations
Zamanini doldurmus, zamanin
ruhuna yabancilasmis ritüelleri yasatmak kime ne kazandırdı ki? Bu köyde pratik egitim aldigim o bir hafta içerisinde şunu anladim... Her düşüncenin, inancın veya hayat tarzının bir devri vardir ve o devir sona erdiğinde o da sona erir. Bu hayatta hiçbir şey sonsuz degildi. Ve kendini sonsuz ilan eden hiçbir şey gerçekçi degildir, her şeye değişmeye veya yok olmaya mahkûmdur.
Ezidiler yine sürgün, yine kaçakti... Ölümden, katliamdan kaçıyorlardı. Alisiktilar, ama yine de zorlarina gidiyordu.
Mem ile Zin'in her günü, her saati çile ve iskence içinde geçmisti. Bu aşkların hepsi de ayni topragin çiceğiydiler. Acılı ülkenin acılı aşklarıydı-lar.
Kürtlerin hep başkalarının silahşörü olmaya sürüklendikleri biçimindeki tezi çarpıcı
biçimde ortaya serer. Böylece, Yaşar Kemal'in, baskalarinin silahşörü olmanın beraberinde getirdigi kötülüklere ilişkin keskin eleştirisini de öğrenmiş oluyoruz.
(Çukurova’da gittike zenginleşen ve gözleri sürekli kocaman çiftlikler yaratma peşinde olan yeni toprak agalar, devlet güclerini de yanina alarak Çerkezler’in toprakların ellerinden alırlar
.
Yuvasi bozanin yuvasi olmaz
- Yuvasi bozulan kusun yuvasinda öteki kus da barinmaz
- Sahiplerine hayrtmeyen ev, baskasin barindirmaz
- Zulmün tarlasinda zulüm biter.
Yazar, Ermenilerin uğradığı haksızlığa, en büyük insanik trajedilerinden birisi
sayar. Kovalanan bu halktan geriye kalan, yalniz Ermeni portakal bahçeleri, dut ve zeytin agaçlari, bakimli geniş çiftlikler, evler, konaklar, guzel yapilar, altın ve rengârenk mücevherlerle dolu definelerdir. Çağımızın basinda Çukurova da Ermenilerin tum mal varlığ üzerine konan, topraklarin ele geçiren, gittikçe zenginlesen büyük
toprak agalarinin sayisi giderek artar. Bunlarin başını çekenlerden birisi de, ilerde tekrar kendisine dönecegimiz Arif Saim Bey'dir. Bu beyin ele geçirdigi topraklarin büyük bir kism, Ermenilerden
kalan kocaman çiftliklerde. Arif Saim Bey siftliklerden birisini de Mustafa Kemale armagan eder. Ince Memed'in takibinden kurtulamayan Arif Saim Bey, romanin dördüncü cildinin sonunda ünlü eşkiya tarafindan Ermenilerin öcü alınırcasına vurulup öldürülür