Recep Alparslan
@CienAnosdeSoledads
İyi bir okur olma yolunda bir yolcu. Satranç aşığı.Otizmli çocukların arkadaşı.
sınıf öğretmeni
Uşak
20 reader point
Joined on September 2019
Şu anda okuduğu kitap
Yükselip havada durmak diye bir şey varsa şayet gözlerinin içine bakmak en yakın şeydi buna.
Sayfa 61Kitabı okudu
Bu dünyada cehennemin çatısında yürürüz.
Çiçeklere bakarak.
Sayfa 316Kitabı okudu
Çok doğru değil mi?
İnsanlar, dostları,eşleri, sevgilileri,akrabaları olduğu için yalnız olmadıklarına inanıyorlar, ama yine de kendileriyle baş başa kaldıkları anlarda çok daha derinlerde yaşanan soyutlanmışlıklarıyla zaman zaman yüzleşmek durumundalar.Ancak çoğumuz, bu katlanılması zor duyguyu yaşamamak için alışagelinmiş ilişki ayinlerine kendimizi tekrar bırakıveriyoruz ya da cep telefonlarına sarılıyoruz.
Reader Follow Recommendations
**
Önce günaydın, sonra biraz haz, biraz acı, biraz aşk, biraz hayal kırıklığı, biraz sıcaklık, biraz yalnızlık, biraz boyun eğme, biraz baş kaldırı ve ardından iyi geceler.
**
Sıradan bir hayat en iyisi. Onunla savaş, bununla mücadele et derken, sonunda hayatından oluyorsun.
İnsanları sevme Jim. İnsanları sevmekle harcayacak zamanımız yok.
Güvendiklerinle beraber olmak, ha? Açıklamalara gerek duymadan anlaşılmak ve her şey yolundaymış gibi davranmak zorunda olmamak. Kahrolası bir karmaşa içinde olmana müsaade edilmesi. Tuvalete gitmek için arkamdan geçerken sırtıma pat pat diye vurduğunu hissetmek. Dirilmesini istemek çok mu?
Öldü - dedim. -Öldü mü? Neden peki? -Neden olduğu anlaşılamadı. Belki de üzüntüdendir. Sürekli iç çekerdi.
Bu kötü bir şeydir.Her iç çekiş insanın yitirdiği bir yudum yaşamdır.
Biz canlıların cehennemi gelecekte varolacak bir şey değil,eğer bir cehennem varsa burada, çoktan aramızda; içinde yaşadığımız,birlikte yan yana durarak yarattığımız cehennem.İki yolu var acı cekmemenin: Birincisi pek çok kişiye kolay gelir: cehennemi kabullenmek ve onu görmeyecek kadar onunla bütünleşmek. İkinci yok riskli: sürekli bir dikkat ve eğitim istiyor; cehennemin ortasında cehennem olmayan kim ve ne var ,onu aramak ve bulduğunda tanımayı bilmek,onu yaşatmak ona fırsat vermek.
Sayfa 204Kitabı okudu
Kaçakçısın sen, ne kaçırdığını itiraf et: ruh durumları ,büyük esenlikler, büyük hüzünler!
Yaşamda bir an geliyor, tanıdığın insanlar arasında ölüler canlılardan çok oluyor. Ve beyin başka yüz hatlarını, başka ifadeleri kabul etmeye yanaşmıyor: rastladığı bütün yeni yüzlere eski izlerin damgasını vurup her birine en uygun maskeyi buluyor.
Sayfa 139 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Beğenmek, sahip olmanın en iyi şekli, sahip olmaksa beğenmenin en kötü şekli olsa gerek.
Sayfa 29Kitabı okudu
İşte kader hep böyle davranır bizlere, hemen arkamızdadır, omzumuza dokunmak için elini çoktan ileri doğru uzatmıştır, bizlerse hâlâ, geçti gitti, gösteri bitti, yine aynı hikâye diye homurdanıp dururuz.
Sayfa 24Kitabı okudu
Vurulup düşüyoruz işte. Bir kez daha gelecek kaygılarında avlanıyor ömrümüz. Oysa bazen teslim olmak da yakışır insana, uğruna ölünen hiçbir şeyin yaşamaktan kıymetli olmadığını anlayınca.
Sayfa 19
Ama sonra beklenmedik bir şey oluyor. Aydan, O'nu görüyor. Artık her O dendiğinde aklında beliren tek kişi haline gelecek, bütün üçüncü tekillerin tahtına yerleşecek olan O'nu.
Hayat hırsızları kol geziyor.Andan yıl çalıyorlar. Her yeni yaşımızdan beş on yıl tüketiyorlar. Çocuklarımızın çocukluklarını siliyorlar. Hayatlarımızdan gençliklerimizi alıkoyuyorlar.
Sayfa 11
Birbirine işi düşünce anlaşan kentlilerle ,birbiriyle bağıra çığıra anlaşan köylülerle uvun uvun git
Sanki bütün insanlık unutmuştu onu,herkesten özür bekler gibi bir hali vardı, 'biz yaşadık lakin kusura bakma seni unuttuk' demelerini bekliyordu ama yok,sonsuz sessizlik...
Hepimiz bile isteye kurbanlar veriyoruz ve sonunda "şehit" oldu diyoruz öldürdüklerimize...Boşlukta kapladığımız yer bu ikiyüzlülüğümüz kadar işte.
Kimsenin kimseyi görmediği bir ev oldu artık burası.Bu mahalle.Bu sokak.Bu şehir.Bu memleket.Hayaletler gibi korkutuyoruz birbirimizi.Boşluklara tehditler savuruyoruz.
Elinden, bir köşede görünmez olma özgürlüğünü aldılar .
Kör bir insan için gökkuşağının renkleri, sağır bir insan için kuş sesleri nasıl boşunaysa, bütün bir yürekle algılanmayan zaman da öyle boşa gider, kaybolur.
Bunca yıl yaşadın; zaman oldu, anlamlı yaşadığını bile sandın; ama, anlayamadın yaşamının anlamını ? sana kendi anlamıyla gelmedi yaşamın. Ancak,şimdi,işte..
Endişeli misiniz? Sık sık, "Eğer ... olursa ne olur? diye düşünüyor musunuz? Eğer öyleyse siz ,kendini gelecekteki hayali duruma projekte eden ve korku yaratan zihninizle özdeşleşmişsinizdir.Sizin böyle bir durumla başa çıkmanızın hiç bir yolu yoktur,çünkü o mevcut değildir.O zihinsel bir hayalettir.
Siz sadece şimdiki an'ı kabul ve tasdik ederek bu sağlığı ve yaşamı kemiren deliliği durdurabilirsiniz.
Sayfa 40 - AkaşaKitabı okudu
Korku ve kaygılar yüzünden ' şimdi' elimizden kaçıp gidiyor.Oysa hayat ' şimdi ' de çiçek açar.
Sayfa 16
