Orta yol bulmak diye bir şey söz konusu değildi. Ya kendisi efendi olacaktı, ya da başka birine efendi diyecekti; merhamet göstermek bir zayıflıktı. İlkel hayatta merhamete yer yoktu. Ya öldürecek ya da ölecekti, ya yiyecek ya da yemek olacaktı; bunlar zamanın yasalatıydı.