Çok kızıyorum kitap okumaya vakti olmadığını söyleyip boş boş yakınanlara. İnsan istedi mi her şeye vakit yaratabilir.
Sayfa 122Kitabı okudu
Konukluğa Çağrı
Gemi gelir yanaşır
İçi dolu çamaşır
Benim yarim çok güzel
Gören gözler kamaşır
Sayfa 21 - Literatür yayınlarıKitabı okudu
Cumartesi den sonra bir gün
"Kediler hiç yaratılmamalıydı."diye düşünmüştü.
Sayfa 67 - Can yayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Montiel'in Dul Karısı
"Ben ne zaman öleceğim?" Hanım Ana başını kaldırdı. "Kolun yorulmaya başladığı zaman."
Sayfa 104 - Can yayınlarıKitabı okudu
Yapma güller
"Ben deliyim "dedi kör kadın"Ama görünüşe bakılırsa,sağa sola taş atmaya başlamadıkça beni tımarhaneye yollamayı düşünmüyorlar."
Sayfa 96 - Can yayınlarıKitabı okudu
"Bir hayvanın canı " dedi Peder."Tanri'nın gözünde,bir insanınki kadar değerlidir."
Sayfa 73 - Can yayınlarıKitabı okudu
Daha genç ve kırılgan olduğum yaşlarda babam ömrüm boyunca aklımdan çıkmayacak bir öğüt vermişti bana. "Birini eleştirmeye kalkıştığında " demişti,"herkesin senin ayrıcalıklarına sahip olmadığını hatırla"
Sayfa 5 - Mitra yayınlarıKitabı okudu
Elli yıl saçmalıklarla dolu elli yıl kendimi yordum yitirdim kendime bir gün için bilr hürriyet tanımadım şimdiyse para! Para.. Şu pis... Şu sefil para.. Ben onun yüzünden çürüdüm! Para .. Tanrının laneti onun üzerinde dinleniyor.
Yordam kitap basın yayın
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.
Nerdesin güneş,
Nerdesin ışık
Nerdesin beyaz martı,
Nerdesin ey insanlık...
Ey benim üç tarafı hüzünlerle çevrili yurdum, umrunda mı bilmiyorum ama, seni seviyorum.
Hayatın karşıma ne çıkaracağını bilmeden denize açılmak istiyorum."
Yalnızlık daha iyiydi, diye düşündü. Hiç değilse yalnızca kendi ıstıraplarınla başbaşasın. Oysa şimdi, başkasının ıstıraplarına ortak olmak zorundasın.
Okula gideceksem, yaşamıyorum. Askere alacaklarsa, yaşıyorum. Nüfuskağıdı istersem, yaşamıyorum. Vergi alacaklarsa, yaşıyorum. İş ararsam, yaşamıyorum. Ceza keseceklerse, yaşıyorum. Dava açarsam, yaşamıyorum. Tımarhaneye kapatacaklarsa, yaşıyorum. Evleneceksem, yaşamıyorum. Ama şimdi bir casusla içli dışlı olduğum duyulursa, yaşıyorsun der de asarlar.
Roman deyip geçmiyeceksin Roman dediğin gerçek hayattan daha gerçek çoğu zaman. Şu hale bak, hayat dediğin şeye bak. Maskeli balo. Herkes kendine bir rol biçmiş, oynuyor. Uyduruk hayatlar hepimizinki."
hayat zaten zor, bir de üstelik sonunda ölüyorsun."
Ey nefsim, ölüm senin peşindeyken, sen neyin peşindesin?
Kalbe gelen misafir kapiyi calmaz ...
Her hakiki aşk, umulmadık dönüşümlere yol açar.
Aşk bir milad demektir.
Şayet "aşktan önce" ve "aşktan sonra"
Aynı insan olarak kalmışsak
Yeterince sevmemişiz demektir.
Birini seviyorsan onun için yapabileceğin
En anlamlı şey
"Değişmektir!".
O kadar çok değişmelisin ki , sen sen olmaktan çıkmalısın...
Kendine saygı duyana saygı duyulur.
Kedileri seven kadınlar yalnızlıktan korkarmış, köpekleri ise aslında kendilerini güvende hissetmek istediklerinden severlermiş... Sen filleri severdin ve bir fil kalbi kırıldığında ölebilirmiş. Sen filleri boşuna sevmiyorsun güzel kadın. Sen kalbinin kırılmasından korkuyorsun da haberin yok. Korkmasın kalbin çünkü o artık benim de kalbim...
General bir başka gardiyana döndü: "Buradaki tutukluların statüsü nedir?" Gardiyan soruyu pek anlayamamıştı. Bir şeyler söylemek istiyordu ama kem küm ediyordu. General bu kez soru şeklini değiştirdi: "Yani evladım" dedi "Buradaki tutuklular normal tutuklular mıdır?" Asker bu kez soruyu anlamanın şevkiyle cevap verdi. "Hayır komutanım?" "Ya Nasıl tutuklulardır?" "Anormal tutuklulardır komutanım." "Peki normal tutuklularla, anormal tutuklular arasındaki fark nedir?" "Normal tutuklular, normal cezaevlerinde bulunurlar komutanım. Hırsızlar, esrarcılar, ırza geçenler normal tutuklulardır. Vatanı yıkmaya kalkışanlar anormal tutuklulardır!" "Peki bunlara nasıl davranırız?" "Anormal komutanım"