Boş dolaplarda okuduğumuz başına gelen her türlü olumsuzlukta sürekli ailesini bunun sebebi olarak gören, yetişkinken yazmış olmasına rağmen bir ergenin ailesine duyduğu acımasızlığa varan öfkeyi, suçlamayı, nefreti o an yaşıyormuş gibi o anın duygularını kaleme alan yazarımız, yerini "bir zamanlar bu duyguları hissetmiş olsam da anne-evlat arasında sarsılmaz bir bağ vardır"a bırakmış. Daha şefkatli daha merhametli daha iyi bakabilen bir yanından yazmış annesini.
Annesinin ölümüyle başlayıp geriye dönüp hayatından kesitleri okuyoruz. Her ne kadar annesine öfkelense de annesinin davranışlarını geçmişine ve o anın toplumsal durumuna oturtmaya çalışarak aslında annesini bir nevi bağrına bastığını da görüyoruz.
Annie Ernaux'yı tanımak için annesini okumak şarttı şimdi sıra babasında. 
Babamın Yeri
Okur Takip Önerileri
