Dicle Yılmaz
@DOZ_
° Sadece papatyalar...
Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi
İstanbul
30 Ağustos
112 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
Kar kaplamış solmuş, güller görende
Sarılıp dallarını öpesim gelir ...
kıvırcık ali - gül tükendi ben tükendim
Hayatımda hiç bu kadar yorulmamıştım.
Fiziksel yorgunluk değil.
Ruhani bir dermansızlık...
Nilgün Marmara - Yalnızlık
Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer…
Okur Takip Önerileri
Ali Haydar Güçlü - Munzurun Dağlarında
Kötü olan yanı ne biliyor musun?
Sen onun için her şeyi yaparsın, üstelik birçoğu daha önce asla yapmam dediğin şeylerdir. Ama öyle bir an gelir ki ‘’Benim için ne yaptın?’’ olur adın. Yani emeğinin, çabanın hiçbir kıymeti yoktur onun yanında. Yaptığın onca fedakarlığa rağmen ne bir hatırın kalmıştır ne de biraz kıymetin... İşte o zaman kırılırsın. Hayatta mutlu olunacak milyon tane neden varken mutsuz eden tek bir nedene takılıp kalıyor işte insan...
"Kendinle kalacak kadar yol gelmişsen en iyi dostun da yine kendin olduğunu anlamışsındır."
Bütün gün sabırsızlıkla birinin yolunu beklersin sonra .... Herkesten nefret edersin..
Bir alaturka hüzün, yüzün kıyıma vuran...
“Olmayacağını biliyordum ama oldurabilmeyi de çok isterdim. Yılgın ve yıkık bir umutla yürüdüm tüm yolları. İçinde, hiç susturamadığım o müzikle bir parlayıp bir söndüm karanlıklarda. Kaybetmedim ama kazanamadım da. Hayat biraz da böyledir. Bilirsin, en iyi sen bilirsin.”
Kimseler görmedi Ömür hanım, bu dünyadan ben geçtim...
Kimseler görmedi Ömür hanım, bu dünyadan ben geçtim.
İçimde umudun kırk kilitli sandıkları, elimde bir avuç düş ölüsü yüreğim -içinde senin ve benim ağırlığım- benim olmayan bir garip gülümsemeyle yüzümde, incelik adına, ben geçtim...Yerini bulmamış bir içtenlik, yanılmış bir saygı ve bir hüzün eğrisi olarak ilişkilerin gergefinde, ördüm ömrümün dokusunu ilmek ilmek. Beni cam kırıklarıyla anımsasın insanlar, savrulan bir yaprak hüznü ve dağınıklığı ile... Yükümü yanlış bedestanlara çözdüm.
Hayatta bazı cümleler vardır feyza. Kurulmaması gereken cümleler. Duyduktan sonra kulağından gitmeyen cümleler. Tekrar tekrar her seferinde dönüp duruyor insanın beyninde. Duyduğun için değil demek ki bir süredir bunu düşünüyormuș dediğin için insanın canını yakıyor. O böyle düşünüyormuş ama benim haberim yokmuş.."
Siyam - Kış Güneşi
"Yok oğlum yok" dedi. Mümkünü yok. Senin aklın ermez daha bu işlere. Kayıran adamın olmadan ilerleyemezsin. Hükümet işi bu. Muhakkak bir elinden tutanın olacak. Değilse başa çıkamazsın."
"Çıkarım baba. Korkma sen. Kendini üzme. İnsan doğru olduktan sonra, değerli olduktan sonra hakkını tırnakları ile koparır alır hakkım olmayanın zaten istemem. Köy öğretmeni olacağım ben. Bunun için okuyorum."
Sayfa 48
Faydasız ve boş olduğunu bile bile, bazen şimdi bile düşler kurarım... Ama nerde...
Bakarım hepsi ters çıkar. Onun için HEP KIRILA KIRILA YAŞARIM BEN. ALIŞTIM BÖYLESİNE...
Sayfa 36
Düşersen, kendin ayağa kalkacaksın.. Çünkü, eğer biri kaldırırsa ben kaldırdım, der! O yüzden, güçlü olmak zorundasın!
"Etrafımdaki herkesin birer yalandan ibaret olduğunu biliyorum. Bu yüzden yalnızlığımı seviyorum.."