Civciv
@Dadirri
"Gözlerini kapatıp karanlığına mahkûm olanlara güneş bile doğmuyordur aslında..."
31 okur puanı
Şubat 2024 tarihinde katıldı
Gibi, gibi, gibi...
Biliyor musun minik? İçimde bir yerlerde bir heyecan var. Durmadan akan trafik gibi dinlenmiyor sürekli heyecanını tazeliyor. Bir yandan öyle bir şey ki, yine aynı yerde işte tam burada bir yük taşıyorum. Omuzlarım kaldıramaz gibi, yorulmuş gibi yanlış giden şeylerin eziyeti beni sarmış gibi. Biten şampuandan umudumu yitirmemiş içine su doldurup çalkalamışım gibi, biten pillerin yerlerini değiştirmiş bir de öyle denemişim gibi, sanki mutfağa girmişim de mutfak tezgahının üzerinde duran sarı bezin yeri değiştirilmiş, musluğun arkasındaki ekmek doğrama tahtası da gözlerden kaybolmuş gibi... İşte öyle bir boşluk minik.
Sayfa 39
Çünkü kendim, ben yalnız sen istersen kurtulabilirim.
Sevgili kendim, bil ki gönül çarpıntıların bir gün gönül sancısına dönüşmesin diye sana dikkat edeceğim. Onu daha yakından tanımak için, doğrularını yanlışlarından ayırman için sana hep ben bakacağım. Kırılmanı asla istemiyorum. Bu yüzden yol sapaklarından dönerken elini hep tutacağım ve bil ki düşmemen için savaşacağım. Olur da bir gün elin ellerimden kayarsa bil ki düştüğünde seni yine ben kaldıracağım
Sayfa 37
Yüreğime bahar geldiği için mi böylesine güzel kokuyordu her yer, yoksa böylesine güzel koktuğu için mi içimde kelebekler uçuyordu? Sahi neredeydi bu kelebekler, nereye konar, nereye göçerlerdi? Öldürmesinler onları, öldürmesinler ki böylesine bahar koksun her yer.
Sayfa 39
Okur Takip Önerileri
Dış dünyadaki “normal”i toplumun geneli belirler!
Evrende normal, anormal, doğru, yanlış, simetrik, ideal yoktur!
Her yeni gün, yeni bir fırsattır. Her kriz, bir değişim fırsatıdır.
