Daisy
@Daisiey
118 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Çok tatlılardı. Aralarındaki çekim çok iyiydi. Çok hızlı bir şekilde okudum. Çok sürükleyiciydi. Yer yer kıkırdadım, yer yer Rowan’a kızdım. Çok keyif aldım. Sadece Rowan’ın ilişkinin adını koymaları konusundaki direnci beni çok sinir etti ve çok çocukça geldi. Genel olarak kitap güzeldi.
Veee gene bir 
Pride and Prejudice göndermesi ve bol bol bahsi olan bir kitaptı. Bu yüzden bile sevebilirim.
Okur Takip Önerileri
Ay bir bitmedi ya. Araya başka kitap sıkıştırdım, o bitti bu bitmedi. Aşırı sıkıldım. Elim kitaba gitmek bilmedi. Büyük beklentilerle başlamıştım halbuki. Ama o kadar gereksiz, çöp ayrıntı vardı ki boğdu da boğdu. Resmen bitirmek için bitirdim. 350 sayfalık kitap 12 günde bitmiş. 
Lucy Score okumayı artık düşünmüyorum bu kitapla beraber. Sanırım bu altıncı kitabıydı okuduğum. Tek beğendiğim kitabı 
By A Thread. Onu gerçekten çok sevdim. Knockmeout serisi eh fena değil ama o kitaplarda da çok sıkılmıştım ama genel olarak Lucy Score un kitapları gereksiz boş ayrıntılarla dolu.
Karakterlere gelecek olursak Paige aşırı kalın kafalı bir kadın karakter olmasıyla beraber Ganon ise bir o kadar harika bir adamdı. Zaten 2 puanı da Ganoncuğumun hatırına verdim yoksa bu kitap ve yazar bu işinde bu puanı da haketmiyor. Her neyse artık Lucy Score falan görmek istemiyorum.
Aslında çok merak ediyordum. Özellikle By A Thread'den sonra çünkü çok keyifliydi. Artı yazar instagram hesabında Pride and Prejudice Mr. Darcy ve Elizabeth benzeri olduğunu belirtmiş. Ben de çok sevdiğim için aşırı merak ve beklentiyle başladım fakat hayal kırıklığıydı. Bir an önce bitsin diye baktım açıkçası.
Çok sevdim, çok keyif aldım. Ally'e bayıldım. Okuduğum en yetenekli, en becerikli, en zeki, en çalışkan kadınlardan biriydi. Harika bir kadın olmuş. Dominic, ne kadar kalın kafalı bir adam olsa da çok sevdim. Tüm o grumpyliğinin altındaki güzel adam kendini gerçekten sevdiriyor. Lucy Score un okuduğum dördüncü kitabıydı bu. Kesinlikle açık ara en iyisiydi. Karakterler açısından da en iyi karakterler bu kitaptaydı. Okuduğum tüm kitapları çok uzundu fakat diğerlerine göre kesinlikle bu kitapta laf kalabalığı yoktu, diğerlerinde gerçekten vardı ve bayıyordu ama bunda öyle bir durum söz konusu değil.
Kitapta ayrıca Pride and Prejudice göndermeleri vardı ki bayılırım, olması çok hoşuma gitti. Yazar sanki Dominic'i Darcy'den ilham almış gibi geldi bilmiyorum tüm o grump'likleri, gizli kahramanlıkları, duygularını ilk itiraf etme şeklinde ki çarpıklık vs. ne bileyim bana öyle geldi ve bu sebeple bile kitabı çok sevebilirim.
Her ne kadar kitapta laf kalabalığı olmasa da uzunluğu yoruyor. Gerek yoktu bence bu kadar uzun olmasının. O yüzden 10 verecekken 9 verdim. Ama çok sevdim.
Shania Twain- I Won't Leave You Lonely - //open.spotify.com/track/7I42b4RvdSrhwyVplBhTb3?si=wolJBeHPSJqIKdQeKUOzpQ En etkilendiğim sahneydi.
Çok merak ediyordum bu kitabı. Ama beklentimin altında kaldı. Hatta bazı yerlerde çok sıkıldım, gereksiz ayrıntı diğer kitaplarda olduğu gibi bunda da çok fazla var. Ne gerek vardı zırt bırta. Ya 350 sayfalık kitaplar olmuş 600 sayfa.
Her neyse Lucian ve Sloane iyilerdi. Geçmişleri iyiydi. Aralarındaki tansiyon fena değildi. Bir şekilde kendini okuttu.
Lucian da Knox gibi biraz kalın kafalıydı bu arada ama bence en iyi Nashdi. 
Things We Hide From the Light Nash'i okurken onun duyguları geçti. En iyi kitap bence 
Things We Never Got Over . Daha böyle small town havası hissettiriyor. Daha çok keyif almıştım onu okurken. Daha renkliydi diğerlerine göre sanki.
Bu seri de bitti böylelikle.
Hayal kırıklığıydı, yani eğlendiğim keyif aldığım yerler oldu ama ne bileyim, Beau'nun hikayesini daha iyi bekliyordum. Sanki yazılmak için yazılmış gibi geldi. Ayrıca Bailey karakteri de çok nötr, renksiz bir karakterdi. Kızda tek sevdiğim özellik; aklına geleni hemen söyleyivermesiydi. Kitapta da en beğendiğim sahne Bailey'nın Beau'nun evine gizlice girmesiydi, kahkaha attım o sahne de.
Genel itibariyle seriyi değerlendirecek olursam; seriyi çok sevdim. Keyifli, tam kafa dağıtmalık ki, son zamanlardaki psikolojimi düşünürsek ilaç gibi geldi.
Çok beğendiğim erkek ve kadın karakterler oldu, çok beğendiğim hikayeler oldu. İyi ki okumuşum, iyi ki bu seriyi es geçmemişim diyorum. Seriyi en beğendiğimden başlayacak olursak:
1) 
Heartless / 
Reckless (Cade ve Theo, müthiş karakterler gerçekten,Willa ve Winter da en iyi female karakterlerdi. Seviyorum sizi)
2) 
Flawless
3) 
Hopeless
4) 
Powerless
Mystify - INXS ile başlayalım...
open.spotify.com/track/1teL5em5c...
Theo Silva... Nasıl bir karaktersin sen. Gökten bir Theo lütfen.
Serinin en iyi diğer kitabı. İkinci demiyorum, çünkü Heartless ile başabaşlar. Çok sevdim, çok beğendim. Bu kadar ideal bir karakter, OMG! Theo Silva neredeyse ütopik diyebilirim.
Kitaba başladığımdan beri kitap aklımda, sürekli bu çifti düşünüyorum. Theo'nun sunshine tavırları, Winter'in grumpy kabuğunun altındaki o kırılmışlıkları, kırgınlıkları, pişmanlıkları. Bu arada Winter'in o içindeki tüm duygu durumu bana geçti. Winter'ı resmen benimseyip, içselleştirdim. Bu sebeple serideki Willa'yla beraber favori female karakterim oldu. Ayrıca aralarındaki tansiyon harikaydı.
Kitabı okurken çok fazla duygusal tepkim oldu. Theo'nun pervasız, sevimli davranışlarına güldüm, Winter'in duygu durumuna onunla beraber içim acıdı vs. vs. Bu sebeple çok sevdim.
Şu an resmen sevdiğim birinden ayrı düşmüş gibi hissediyorum...
Yani ilk iki kitaba göre biraz sönük kaldı. Bir yerlerde bir eksiklik vardı ya da ikisinin arasındaki enerji bana geçmemiş de olabilir. Tabiki de kötü değildi ama bir Heartless değildi. Gene de sevdim, serinin enerjisini sevdiğim için. Bu ailenin enerjisi iyi, aralarındaki dinamik çok keyifli.
Bu arada favorim Heartless Cade :))
So Be It
