Daha önce neden sürekli başlayıp 50 sayfa okumadan bıraktığımı bilmediğim, kitaplığımda bekleyen, kendimden utandıran bir kitap. Alıntı yapmaya dahi kıyamadığım -tüm kitabı buraya sığdıramam-, sadece bittikten sonra göğsüme bastırıp (ne kadar sürdüğünü bilmiyorum) dakikalarca gülümseten Çalıkuşu... Bir dilek tuttum bittiğinde. Belli ki sen hayatım olan kitaplar arasına girdin. Nahif... Seni beynimin unutmasına izin vermeden sürekli okuyacağım Gülbeşeker. Seni unutmayacağım.
