Çok güzel bir roman, hikayesi çok güzel ama bu hikayeyi 724 sayfada anlatmak istemesi birçok soruna yol açıyor.
Hikayede kopmalar başlıyor, akıcı bir dil kullanmamaya itiyor yazarı, okuyucu hafızasını zedeliyor. 20 sayfa okuduktan sonra noldu ya şimdi, ne yaptı bunlar sorusu sordurtabiliyor. Bunun temel sebebi de romanın dili. Yani 724 sayfa değil de 324 sayfa olsaydı roman gerçekten daha da parlayacak bir hale gelecekti.
Çok kitap okuyup her yazarın fikirlerini almak isteyen, bilgi küpü arkadaşlardan iseniz romanı okumamanızı öneririm. Ama zaten Jhon Veldon, E. James gibi yazarların yazdığı saçma hikayeler barından uzun kitaplarını okuyorsanız bu roman, okumanıza değecek bir hikaye taşıyor.