Madalyonun bir yüzü ne kadar büyük ve belirginse, diğer yüzü de o kadar büyük ve belirgindi. Yaşam ve ölüm aynı şeyin iki yüzüydü.
İnsan öleceğini fark etmiyorsa, varoluşunu da yaşayamaz, diye düşündü. Ve bir yandan yaşamın ne kadar harika olduğunu düşünmeden de, ölmek zorunda olduğumuzu düşünmek imkansız.
Kendin hariç herkeste kusur buluyorsun ve bu yüzden etrafındaki insanları üzüyorsun. Hiç kimse böyle zorlayıcı bir tavırla düzelmek ya da aydınlanmak istemez, hele ki senin gibi hâlâ önemsiz olan biri tarafından.