@Deniz.books
@Denizbooks
Bookstagram _ 
Deniz Peltek
24 reader point
Joined on November 2018
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Amma bilmirdi ki, Vuslat gözləməkdən çoxdan əl çəkmişdi. Artıq heç nəyi gözləmirdi, sadəcə, illər ərzində yaranan vərdişlə, pəncələrindən işıq sızan evlərə baxıb, bu evlərdə xoşbəxt həyat yaşandığını fərz edərək onlara qibtə edirdi.
Qadın hər zamanki solğun səsilə " Yemək hazırdı " dedi. Əziz bəy bu zəif səsdə, səsin solğun tonunda və yeməyi süfrəyə gətirən arvadının yorğun addımlarında anasını gördü, ürpəşdi.
Bununla bitmədi. Qalxmaq üçün kreslonun qollarından yapışmış əlləri nəzirənə çarpdı. Öz əlləri... Bu əllər eynən atasının əlləri idi. Qəflətən, ailə həyatı boyu bu evin otaqlarında, heç nəyi bəyənməyən bir ifadə ilə gəzən adamın özü yox, atası olduğunu hiss etdi, dəhşətə gəldi.
Heç fərqinə varmadan atası olmuşdu. Ürəyini arvadına açmayan, evinin çölündəki həyatı evinin içindəkindən daha üstün tutan, evdəki ürək ağrılarını anlamayan, anlasa da əhəmiyyət verməyən, qaş-qabağı sallanmış, səsi həmişə gur və danlamağa hazır atası.
Quru, qaynar ağrı hiss etdi. Bulağı günəşin altında qurumuş bir dərə yatağı kimi idi, alovlanıb yanırdı. Titrəyən əllərini uzadıb bu qoca cəsədin göz qapaqlarını bağlamaq istədi. Yaxın keçmişə qədər atəş kimi baxan bu gözlərdə kindən əsər əlamət qalmamışdı artıq. Sanki, yad bir adamın göz boşluğunda mətləşmiş bir cüt çirkli şüşə dayanmışdı. Atasının daşlaşmış göz qapaqlarına toxunanda, ölümün gerçəkliyilə birlikdə, yer üzündə tək-tənha qaldığını da hiss etdi.
Reader Follow Recommendations
Hər şeydən utanırdı. Sevildiyini düşünməyindən və yanılmağından da çox utanırdı. Ölə bilsəydi əgər, ölərdi. Həyat, atasının istədiyindən daha çox onun başını daşa vurmuş, layiq olmadığı qədər ağır dərs vermişdi.
Qanun nəşriyyatıKitabı okuyor
Məryəm ikinci bir şəxsiyyət kimi onunla birlikdə həmişə var oldu. Alınmalı qisas, çəkilməli haqq-hesab, qovuşulacaq bir sevgili, tükənməyən bir həsrət kimi qarışıq duyğuların arasında nə varsa artıq, hamısı o idi. Amma Məryəm bütün bunlardan xəbərsizdi.
Qanun nəşriyyatıKitabı okuyor
Həyatdan elə bir sevgi gözləyirdi ki, qəflətən dəyən sillə kimi onu sərsəmə çevirsin. Əl-ayağı tutulsun.
Qanun nəşriyyatıKitabı okuyor
Started reading a book
Read a book
Hayat, soğuk kayıtsız, herkesin maskelerini çeker alır zamanla; maskeleri de hani çoktur herkesin. Fakat bazıları hep aynı maskeyi kullanırlar, ister istemez kirlenir, yıpranır bu maske.
Tek tesellim, ölümden sonra hiçlik ümidiydi; orada tekrar yaşamak düşüncesi içime korku salıyor, beni hasta ediyordu. Ben ki henüz yaşadığım dünyaya bile alışamamışım, bir başka dünya neyime yarardı benim ?
İçimde müphem bir arzu: Bir deprem olsa da, bir yıldırım düşse de, sakin pırıl pırıl bir dünyaya yeniden doğsam!
Gökte herkesin bir yıldızı olduğu doğruysa, benimki çok uzakta, karanlık ve pek önemsiz bir şey olmalıdır. Belki de benim hiç yıldızım yok!
Korkunç bir şeydi bu: ne tam diri, ne tam ölü olduğumu hissetmek. Bir canlı cenazeydim artık;
Tanrı gerçekten var mı, yoksa kutsal imtiyazlarının korunmasını gözeten bu yeryüzü güclüleri tarafından, vatandaşlarını daha da rahat sömürebilmek için, kendi tasarılarına göre mi yaratılmışdır...