"Lüksler hiç ilgimi çekmedi. Ben basit şeyleri seviyorum; kitapları, yalnız kalmayı ya da anlayan biriyle olmayı."
“Geç kaldım; her şeye biraz, kendime çok.”
Anlatan mı ağlar; yoksa anlayan mı ağlar?
Konuş ey Kalbim!
Bâki mi şu beden?
Sevgi kimin için, gözyaşı kime?
Ayrılık bu dünya da zor, ya ahirette?
Yan diyorum içime, sadece sen yan...
Ve dayan diyorum gönlüme...
Herkes mutlu olsun, sen dayan...
Aşk dediğin ya Allah'tan gelmeli.
Ya Allah için olmalı ya da Allah'a ulaştırmalı; yoksa yerle bir olmalı.
"Yaktın ey ateşzen-i ârâm yanmış gönlümü
Ne-heves kıldın şu kendinden usanmış gönlümü"
"Sen ateş, yaktın, zaten yanmış olan yüreğimi. Yeniden heveslendirdin şu kendinden utanmış yüreğimi."