Türk edebiyatının Batılı anlamda ilk edebi romanıdır. Yazar, romanı 1873 – 1876 yılları arasında sürgünde bulunduğu Kıbrıs’ta, Magosa Kalesi’nde yazmıştır.
Namık Kemal, romanına “Son Pişmanlık” adını vermiş, o dönemde yayınları denetleyen kurul, romanın ismini “İntibah: Sergüzeşt-i Ali Bey” olarak değiştirmiştir. Günümüzde “İntibah” olarak bilinen romanın karşılığı “uyanış” anlamına gelir.
Ali Bey, varlıklı bir ailenin tek oğludur. İyi bir öğrenim görmüş, kibar, sessiz, çalışkan ancak hayat tecrübesi olmayan bir gençtir. Ali Bey’in hayatı babasını kaybettikten sonra tamamen değişir.
Ali Bey, gezintileri sırasında Mahpeyker adında güzel bir kadınla karşılaşır. Arkadaşları bu kadının kötü yola düşmüş bir kadın olduğunu söylese de onları dinlemez. Durumu öğrenen annesi eve bir cariye alır. Adı Dilaşup olan bu cariye, terbiyeli, kibar, eğitimli, güzel bir kızdır. Ali Bey, onunla pek ilgilenmez, ancak bir gün Mahpeyker’i bulamayınca kızgınlıkla eve döner. Evde Dilaşup’un saf ve temiz yüzünde teselli bularak onunla evlenir.
Olayın akabinde Mahpeyker' in Ali Bey'i elde etmek için çevirdiği entrikalar ele alınıyor kitapta. Yani devamı daha bir heyecanlı.
Okunmaya değer bir eser, merakla okudum ben..
Namık Kemal dilini sevdim. Bazı olaylar dönemine göre düşünülürse, iyi kötü by kadar keskin ayrılmazsa harikulade bir kitap 
İntibah özellikle ilk yarısında çok önemli şeylere değinmiş. İlk yarısı içsel diğer yarısı hikayeci diyebiliriz. Bir başka Namık Kemal okumak için sabırsızlanıyorum.
