Birini özlemek ne hoş olurdu. Ayrı kaldık diye karalar bağlamak... Birine derin bir bağlılık hissetmek. Birine ait hissetmek, onu evin bilmek. Ne güzel olurdu. Ama olmuyor. Biri hayatıma girince ben çıkmak zorunda kalıyorum. Boğuluyor, ölüyorum. Size olmuyor mu bu?
Joe, "Senin ablan evin içinde okumuş adam sevmez," diye sözünü sürdürdü. "Hele benim okuyup yazmamı hepten istemez, çünkü ayaklanmamdan korkar. Hani komutana baş kaldırmak gibilerden, anlıyorsun ya?