"İnsanı yalnızlık öldürmez, insanı kalabalıklar içindeki yalnızlık öldürür. “ syf 152
Rıza kalabalıklar içinde yalnız kalmış, kendini hiçbir yere ait hissedememiş, toplumdan uzaklaşmış, hassas ve ince ruhlu bir insan. Serhat'ın gidişiyle travmatik bir uyanış başlar kendisinde. Ufacık şeyleri bile kafaya takmaya, düşünen düşündükçe azap duymaya başlar. İç sıkıntısı o kadar büyür ki bu sıkıntının onu ölüme götürür. Ah Rıza gece yarısı, Diyarbakır sokaklarında koştuğun esnada yanında o acılarını hisseder gibi gözlerim dolu dolu okudum. O acı çeken ruhunda kendimi gördüm.
Yazarın Daha güzel romanlar ile karşımıza çıkacağına inanıyorum.
Kaleminiz daim olsun.