Dağıldı uzağa renkler,
Biri su, biri kan, biri toprak.
Bembeyaz bulutlarda saklı karanlık.
Kiminkiydi berrak olan, solup giden kiminkiydi?
Tanrı öykümüzü unuttu, bizi bilen kimse yok artık.
“Neden”sorusunu hayatından çıkarmalı mutluluk avcıları. Olgunlaşmış bir başak tanesi gibi eğ başını köklerine ve affet. Durmuş saat bile günde iki kez doğruyu gösteriyorsa bu hayatta, en doğru olan seni bulacaktır elbet...
Konfor alanının içinde her nefeste ölenlerden mi, hayatın için de tamamlanmak için gösterdiğin çabada her nefeste doğanlardan mı olucaktın?
HAYAT İŞTE BUNUN SEÇİMİYDİ.