Dilara Y
@Dilarayn
52 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
“Birinin cezası olmak hoşuma gidiyor; gerekli olduğum duygusunu veriyor bu bana,“
“Hiç değilse kaçık olmak belli bir yerde olmak demek.”

“ Biliyor musun… Akıl hastası olmanın en kötü yanı, hayatta kalabilmek için ağır bir bedel ödenmesi.”
Okur Takip Önerileri
500 syf.
9/10 puan verdi
ABD’de zirvedeki beş ‘lezzet trendi’ şöyle (bu sırayla: salatalar, deniz ürünleri, tavuk, taze sebzeler ve meyva). Anketin belirttiğine göre salata yiyenlerin % 45.1’i, şarap da içiyor; çok zaman lokantaya gidiyorlar, ya bekârlar ya da kadının da çalıştığı ailelerden geliyorlar, harcamaları bol, kendilerini maceraperest sayıyorlar, ‘Jogging’ ve ağırlık kaldırma gibi işlere de çok düşkünler. Başka bir söyleyişle, bir zamanlar yoksul köylülerin cankurtaranı olan yeşil salata şimdi kentli orta sınıfın prestij ve bolluğunun simgesi haline geldi.”
Bildiğimiz kadar Batı’da ilk salatalar 15. yüzyılda Milano’da yapılmış: “Salad” adı da çok tuzlu olmasının kanıtı. O zaman, küçük kâselerde öteki yemeklerin yanında gelirmiş. Ama şimdi yemeğin başında ya da sonunda tek başına yeniyor. Fransa’da âdet, ana yemekten sonra, Anglo-Sakson ülkelerde ise yemeğin başında yenmesi.
Batı’nın dressing salata soslaması
“Dressing”, “giydirme” demek. Yani, salata aslında çıplak, biz ona bir “elbise” (yani “vinaigrette”) hazırlıyor ve giydiriyoruz. O zaman salata tamam oluyor ve insan içine çıkacak hale geliyor.
Bense salatayı giyiminden ayırmamaktan yanayım. Benim anladığım “giydirmek” değil, “yedirmek”; salata önce malzemesini yesin, sonra ben hepsini birden yiyeyim.
Zeytinyağı limonu asgari miktarda ve zaten konulduğu o yassı tabaklarda salatayla birleşmesine imkân yok. Salatanın bu tabakta o malzemeye bakışı, bir sığlıktan eteğini ıslatmaksızın geçmeye çalışan bir kadının suya bakışı gibi.
Salatanın salata haline getirilmesiyle ilgili fasıl üstüne babamın formülü şuydu: “Salatanın tuzunu cimri, zeytinyağını da cömert koyacak; bir deli de karıştıracak!” Çok doğru.
…evrensel yemek mitolojisinde salata dişi (ve hafif, “bakire”) sayılır. Beyaza yakın yeşil, taze, çiğ ve serin, dantelimsi. Balık veya tavukla gider; kırmızıdan çok beyaz şarabı çağrıştırır.
…pek çok kültürde tuz konukseverlik ve dostluk simgesidir. Araplar, tuzunu yedikleri adamın kardeşi olurlar. Rusça’da “khleb-sol”, yani ekmek ve tuz, “konukseverlik” anlamında bir kelimedir.
Doğu Avrupa Yahudileri, yeni taşındıkları evde, mutfak dolabının en üst rafına, “bereket” için, bir somun ekmekle bir paket tuz koyarmış.