Mütemadiyen koklanan çiçekler gibi mütemadiyen göz önünde tutulan hayallerde bir hassa var... Devam ettikçe kuvvetlerini kaybediyorlar; insan artık onları göremez bir hale geliyor.
Size acı çekmenin gerektiğini söylüyorum. Dilsiz olan, öğretilmeyen acıda büyük bir hazine saklıdır: Huzur. Öldüren hayata karşı insanlığın elde edebileceği en büyük zafer bu huzura erişmektir.
İnsan taştan değil ki… dayandığı kadar dayanıyor, sonra günün birinde sırtımdaki gömlek gibi cart diye gidiveriyor. Gömleği atmak kolay ama canına biraz daha düşkün oluyor adam.