Kızlarım, baba olarak benden uzaklaştılar. En acısı da bu belki de. İnsan, evladına sarılırken beni yanlış anlar mı diye düşünür mü hiç? Bunun tarifi yok. Kelimelerle nasıl anlatayım ki size?
"Başaramamaktan korkuyorum. Bu fırsatı kaçırmaktan korkuyorum. Ve bu dünya asla değişmezse, olabileceklerden korkuyorum" İçten bir kararlılıkla elimin altında ısındı. "Bu beni ölmekten daha çok korkutuyor."