Özellikle Ortaçağ’da halkın toplum içindeki yeri, çocuğun aile içindeki konumuna benzer. Cahilliği, ahlaki ve entelektüel geriliği nedeniyle buna çocukluk çağı da denebilir ve; Bu Çağ Acımasızdır.
Her birimizde, hiç durmadan gelişen ve ancak hayatın büyük altüst oluşlarında sarsılan zekâmız, alışkanlıklarımız ve kişiliğimiz konusunda benzerlikler vardır.
-Dostluk nedir, biliyor musunuz? diye sordu.
-Evet, diye yanıtladı Çingene kızı; kardeş gibi olmaktır, tıpkı elin iki parmağı gibi iç içe geçmeden birbirine dokunan iki ruh gibi.