Korkuyoruz kendimiz olmaktan. Sevdiğimiz şeyleri yapmaktan, istediğimiz tarafa bakmaktan, yeni bir adım atmaktan. Korkuyoruz farklılıklardan. Yargılanmamak için fikrimizi belirtmekten çekiniyoruz. Düşüncelerimiz ve hayatımız benzemediği için çoğunluğa...
Kabul edilmek istiyoruz. Sürüden ayrı kalmamak, kurda kapılmamak, yalnızlaşmamak istiyoruz.
Nerde değilsem, ne yapmıyorsam , ne yemiyorsam , ne dinlemiyorsam onu yapınca mutlu olacakmış gibi hissediyorum. Arzuların kıymeti kalmayınca ne yapar bir insan ? Hayat denen kitabı sonlandırmak mı gerekir?