Yaşlıların yalnızlıklarıyla ne tuhaf bir ilişkileri olduğunu düşündüm. Yalnızlıklarına hem delicesine bağlıydılar, en yakınlarına bile tahammül edemiyorlardı hem de şiddetle korkup kurtulmak istiyorlardı. Yalnızlık avuçlarında bir kor parçası gibi duruyordu, ne kimseye vermeye kıyabiliyorlar ne yanmaktan kurtulabiliyorlardı.
Sayfa 33Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Halime Kalyoncu
@Dogalkitaphane
·15 Mayıs 16:10
Kıyametin çok gürültülü olacağını sanıyoruz ya kim bilir belki de sessizdir. Sessizlik gürültüden çok daha ağır bir şey.
Sayfa 171Kitabı okudu
Kıyametin çok gürültülü olacağını sanıyoruz ya kim bilir belki de sessizdir. Sessizlik gürültüden çok daha ağır bir şey.
Sayfa 171Kitabı okudu
Hepimiz, güzelleşmek için yalan elbiseleri arıyoruz ve çıplak hakikati örtmeye, gizlemeye çalışıyoruz; hatta kefen bile çıplak cesedimizin çirkinliğini gizlemek için beyaz bir yalandır, değil mi?
Sayfa 113Kitabı okudu
Dünya duracak birazdan. Bir çocuk ölünce çünkü, dünya durmalı.
Sayfa 240Kitabı okudu
Toprak, cezalandırılmışların kemikleriyle doluydu. Ne çok cezası vardı herkesin birbirine verecek. Ama sorsanız, kimsenin zerrece suçu yoktu.
Sayfa 211Kitabı okudu
Kimseden sevgi dilenme. Dilencilere kıymetli bir şeyini vermez hiç kimse..
Sayfa 179Kitabı okudu
Ölsem, acaba beni seven biri çıkar mı? Yaşarken içime dikenler ekenler, mezarıma gelip temizlerler mi hiç değilse otlarımı?
Sayfa 179Kitabı okudu