"Her şeye rağmen, çok güzeldi!..." diye yazmışsın, birlikte geçirdiğimiz günlerle ilgili olarak
Daha önce de, hiç beklemediğim anlarda, durumlarda, konumlarda, bana "Ne güzelsin!..." demiştin - beni her seferinde şaşkınlığa düşüren bir sözdü bu : sen, bana, 'güzel', diyordun... - Ne diyeyim ki!..
- Evet, Güzel Sevgilim : yalnızca onların anıları işte, beni hâlâ ayakta (?) tutan....
Başka ne kalıyor ki elimizde, zaten?...
Hep unutamadığımız anılar oluyoruz işte...
Unutmamağa çalıştığımız...
Ama...
Ama—
“Çocukluğum muydu bayramları güzelleştiren yoksa bayramlar mı daha güzeldi eskiden. Yeni bir şeyler almak mıydı bizi mutlu eden, yoksa yeninin kıymetini mi bilirdik biz eskiden. Yüreğim buruk bir yanım eksik. Adı var tadı yok şimdi bu bayramların…”