Ezgi Erdem

Ölüm,hayatın değişmesinden başka bir şey değildir. Doğada bizlerin kurup çattığı anlamda bir ölüm olamaz. Sadece her şey sürekli olarak değişir,o kadar. Bu değişme sonsuzdur. Örneğin tohum,ot olur,başak olur,ekmek olur,keylus olur,kan olur,insan tohumu olur. Insan tohumu insan olur,ceset olur,toprak olur,bitki tohumu olur. Bu değişmeler ve yenileşmeler sonsuza kadar sürüp gidecektir.
Reklam
İnsanın insanlığa karşi bu güveni,gözlerimizi yaşartacak kadar duygulandırıcıdır. İnsan,şu kocaman evren içindeki bu yalnız varlık,kendinden başka neden medet umabilirdi ki? Yıldızlar,o ellerini uzatıncaya kadar sırlarını sakladılar. Aşılmaz çöller,o adımlarını atıncaya kadar,kapılarını açmadılar. Toprak,o üstünde güvenle tepininceye kadar zenginliklerini vermedi. Denizler,o üsterine yürüyünceye kadar dalgalarını çekmediler. İnsan,bütün bunlardan mutluluğunu zorla almalıydı. Gücü yettiği kadar yapabilirdi bunu. Elbette gücünü kullanacaktı. Oysa bu gücün sonsuza kadar yeteceği sezisi insanın içini kaplamıştı bir kez. Bu sezinin peşinden gitmek zorundaydi.