Msk
@DrMelike
88 okur puanı
Şubat 2018 tarihinde katıldı
"ama insanlar değişir, sen de öyle düşünmüyor musun?" Diye sordu.
"Yani şöyle diyorsun, insanlar topluma karışır, popoya tekmeyi yer ve sonra da aklı başına gelir."
Artık kendimi kaldırmanın bir anlamı yok. Seanslarımızda iki hasta var ve bu ikisinin içinde daha acil olanı benim.
Bütün iyi düşünürler intihar fikri üzerine düşünürler, dedi Nietzsche. Geceyi anlatmamızı sağlayan bir rahatlıktır.
Okur Takip Önerileri
Nasıl ki kemikler, et parçaları, bağırsaklar ve kan damarları derinin altına gömülü olduğu için insan görüntüsü çekilir bir hal alıyorsa, ruhun heyecanları ve tutkuları da aynı şekilde hiçliğe gömülüdür; hiçlik, ruhun derisidir.
" ondan önce yürüyebilir muydun" diye sordu Malcolm, şimdi yürüyemiyormuş gibi. Bunun üzerine üzüldü de utandı da, demek ona yürümek gibi gelen şey diğerlerinin gözünde yürümek değildi.
" Senin eküri" diyordu Andy onlar için; "ekürinle neler yapıyorsun bakalım" (keyfi yerindeyse) ve "ekurin olacak o hıyarlara söyle göz kulak olsunlar sana" (keyfi bozuksa)
"İnadında muazzam bir kibir var Jude!"
Defalarca sorgulandı, onu hastanede muayene eden doktor kaç kez tecavüze uğradın diye sordu. Tecavüze mi uğramıştı? Kendi kararıyla kabul etmişti, rızası vardı.
Kaç kez cinsel ilişkiye girdin diye sordu bunun üzerine, "Luke biraderle mi, diğerleriyle mi?" Diye karşılık verdi. Doktor diğerleri kim diye sordu..
"Neden yaptın JB? Herkesi geçtim, onca insan içinde, neden ona yaptın?"
(Son cümlede Jude için yaptığı vurgu..)
"Mutlu musun? " Diye sordu bir kere Jude'a (sarhoştular herhalde)
"Mutluluk bana göre değil galiba" dedi Jude nihayet, sanki Willem canının çekmediği bir yemek teklif etmiş gibi. "Ama tam sana göre Willem"
Willem bu, başkası değil, diye hatırlattı kendine. Seni asla incitmez, hiçbir şekilde. Zamanı geldi artık. Zamanı geldi.
Bana bir kere daha sor, dedi ona. Sor ki söyleyeyim. Nasıl paylaşacağımı öğret bana. Bu kez dinleyeceğim. Konuşacağım bu kez.
Bana "benimki gibi bir tipin varsa sana verilenle yetinmek zorundasın" deyişini hiç unutmayacağım.
Varlığı bile iki kutuptu: bir işyerindeki hali vardı bir de dışardaki, bir eski hali vardı bir de şimdiki bir mahkemedeki insandı bir arabadaki, yapayalnızlığından korktum
Sayfa 409Kitabı okudu
...Eğer şu anda kendimi bırakacak olursam paramparça olurum. Ben hep böyle yaşadım ve başka türlüsünü bilmiyorum.