Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Sündüs
Sündüs
@Dreamcatchim
7 okur puanı
Kasım 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
15/15
En sevdiğim kitaba en güzel incelemeyi yazmak isterim ama kelime dağarcığım bana ne kadar yardımcı olur acaba?
Bu kitabı özeten değilde bana hissettirdikleriyle anlatmak istiyorum. Öncelikle ben hiçbir zaman en sevdiğim şeylerin neler olabileceğine karar verebilen bir insan olmamıştım, ne bir rengi ne bir filmi en sevdiğim seçemiyor kendime
Yaklaşık 600 küsür sayfa olmasına rağmen nasıl bu kadar çabuk bitti ben de şaşkınım şu an. Ama beni asıl şaşırtan bu kitabı 20 günde okumuş olmak değil tabii ki.
Kitabı almamın hikayesine değinmeden başlamak istemem çünkü kitabı ‘ertelemeyi bırakmak’ mottosuyla tanıyıp almıştım, işin ironik kısmı ise kitabı 2022 yılında almış ve bu zamana kadar
Ahmet Ümit’in okuduğum kaçıncı kitabı bilmiyorum ama sonuncu olmayacağı da kesin. Diğer romanları gibi bu kitabı da ilgimi çeken iki şeyi içeriyordu: Tarih ve Polisiye. Ahmet Ümit bu iki konu için biçilmiş kaftan sanırım. Tabi bununla beraber dil akıcı, konu da sürükleyici olunca Ahmet Ümit hep yazmaya devam etsin diye düşünmeden edemiyorum.
Okur Takip Önerileri
Niçin ölmek istiyorsun?
Kitabın ismi bile size kendisi hakkında ipucu veriyor aslında fakat yeterince hayal de edemiyorsunuz ne anlattığını.Ama okuyunca sizi şaşırtmıyor, tam da olması gerektiği gibi. Tabii bu tahmin edilebilir bir hikayesi olduğunu da göstermiyor, sonuna kadar merakla çeviriyorsunuz sayfalarını. Kitabın dili okurken sizi hiç yormuyor. Ayrıca anlatılan konu o kadar özgün ve ilginç ki kitabı daha da akıcı bir hale getiriyor. Bunlar haricinde kitabın baş karakteri Alan çok sevilesi bir velet, ailesinin tam tersi olması sebebiyle aile üyeleriyle yaşadığı çatışmalar -Alan için tam olarak çatışma denemez bile- ise gerçek bir sorun yerine kitabın tuzu biberi oluyor resmen. Benim gibi aşırı karamsar insanlar için güzel bir bakış açısı sunacak bir hikaye. Sanırım hayata farklı bir yerden bakmak hepimize iyi gelebilir.
Tabii ki suç ve cezayı 3 günde bitirmedim, hatta husumetimiz çok eskiye dayanıyor. İlk okuduğumda lisedeydim sanırım, Raskolnikov’un çok konuştuğunu düşünüyordum, yarısına bile gelemeden pes etmiştim. İkinci kez başladığımda ise bir öğretmenimin yorumu etkilemişti beni- yani evet hocam tabii ki uzun sürecek okumam 1 haftada nasıl içime işleyeyim ki-. Son denememin başarıya ulaşacağını biliyordum çünkü artık hazırdım ve beklediğim gibi artık Raskolnikov’u ve düşüncelerini daha iyi anlıyordum. Bu yazı kesinlikle kitapla alakalı olmadı ama olsun. Şunu da eklemem gerekiyor sanırım; en başından beri hep kötü ve karamsar bir son bekliyordum, bir cinayet nasıl iyi bitebilirdi ki? Ama sanırım bunun bir cinayet olduğunu kabul etmeyen bir baş karakter -hem de tüm roman boyunca acılar içinde olmasına rağmen - değişimin, gelişimin ne demek olduğunu ve çekilen tüm acıların ötesinde yeni başlangıçlar olduğunu bana tekrar hatırlattı ve bu kitap beni yüzümde bir tebessümle uğurladı.
